Toen ik mijn man, Aaron, ontmoette, was ik een beetje verdwaald. Het was 1995 - het hoogtepunt van het grunge-tijdperk - en ik was een hard feestende gothic-meid met een alternatieve levensstijl in Seattle.
Op dat moment zag ik iemand die een beetje een verliezer was - en bovendien was hij dat ook vreemd gaan Eerlijk gezegd wist ik gewoon niet wat ik zocht. Het antwoord bleek Aaron te zijn.
Een vriend van me nodigde hem uit voor mijn twintigste verjaardag in januari 1995. Zodra ik Aaron zag, wist ik dat hij anders was dan alle andere mannen die ik had gekend. Hij zat in het leger en uit het middenwesten , dus hij was behoorlijk gereserveerd. Hij was de rechte lijn naar mijn edgy. Ondanks onze verschillen, klikten we het meteen. Hij zou me later vertellen dat hij wist dat ik zijn vrouw zou worden zodra hij me zag.
Als ik met Aaron aan het uitgaan was, had ik het gevoel dat ik voor de eerste keer geen enkel aspect van mijn persoonlijkheid hoefde te verbergen of me geen zorgen hoefde te maken dat ik hem zou afschrikken. Ik wist dat Aaron mij allemaal zou liefhebben en accepteren. Mijn moeder had altijd gezegd dat ze de man met wie ik zou trouwen zou kennen. Toen ze Aaron ontmoette, zei ze tegen hem: 'Je moet met haar trouwen voordat ze wegloopt.'
dromen over het vasthouden van een baby
Hij stelde een maand voor in de relatie. Destijds speelden we een spel met onze vrienden waarbij we papieren placemats rondgaven en verhalen schreven door iedereen een regel te laten opschrijven. Op een dag speelden we het in een 24-uurs truckerrestaurant en Aaron schreef: 'Wil je met me trouwen?' Natuurlijk zei ik ja. Ik heb het briefje jarenlang bewaard voordat ik het in een vlaag van woede weggooide nadat we waren gescheiden. Ik wou dat ik het nu had.
We trouwden op 22 april 1995, iets meer dan drie maanden nadat we elkaar voor het eerst ontmoetten. Onze ceremonie was op de boerderij van mijn ouders, een paar uur buiten Seattle. Mijn vader had hun veranda opgeruimd en overal met bloemen versierd. Het was gewoon prachtig.
We begonnen meteen een baby te proberen, maar ik had wat vruchtbaarheidsproblemen vanwege wat ik later ontdekte dat het endometriose was. Drie jaar later hadden we onze dochter, Moira, en toen begonnen de problemen.
Foto met dank aan Barb Hudson
Ik vond het erg leuk om huisvrouw en moeder te zijn. Een van de belangrijkste aandachtspunten van mijn huidige blog, Thuis maken , is dat moderne vrouwen het huishouden niet als 'regressief' moeten beschouwen. Het is een keuze waar ik nu trots op ben.
Maar op dat moment voelde ik me schuldig dat ik niet werkte, omdat ik toen ik opgroeide te horen kreeg dat ik een carrière nodig had. En, behalve Aaron, vertelde iedereen - zelfs mijn eigen ouders - me dat ik niet 'zomaar' een huisvrouw kon zijn, ook al was dat diep van binnen wat ik echt wilde.
Ik had het gevoel dat ik niet de persoon kon zijn die ik wilde zijn, en ik begon dat ten onrechte op Aaron te projecteren. Ik begon te rebelleren door terug te gaan naar mijn oude manier van feesten en de hele nacht buiten te blijven.
Het hielp de zaken niet dat nadat Moria was geboren, mijn libido afnam. Aaron had niet meer het gevoel dat ik me tot hem aangetrokken voelde. Toen we begonnen af te dwalen, raakte hij in computers en videogames. We vluchtten allebei naar deze fantasiewerelden, waardoor we alleen maar verder en verder uit elkaar groeiden.
feiten die iedereen over de wereld zou moeten weten
In 2000 had ik het gevoel dat ik alleen in een huwelijk zat, dus ik vroeg om een scheiding Het was erg pijnlijk voor Aaron en het viel mij ook niet gemakkelijk. Maar ik overtuigde hem ervan dat dit de beste beslissing was voor onze dochter.
Na de scheiding was onze relatie erg gespannen. Maar we waren nog steeds in elkaars leven vanwege Moira. En als je eenmaal de emotionele band hebt die we ooit deelden, is het moeilijk om die echt te verbreken.
Uiteindelijk besloot Aaron dat hij uit Washington zou verhuizen, dichter bij zijn moeder in Louisiana. Ik begon iemand anders te zien, maar zelfs mijn vriend wist destijds dat mijn hart bij Aaron lag. Op een gegeven moment vroeg hij: 'Waarom ben je bij mij? Je bent duidelijk nog steeds verliefd op je man. Dat moet je oplossen. '
De waarheid was dat ik nog steeds van Aaron hield, omdat hij een goede man en een geweldige vader was. Dus nam ik Moira mee en ging naar Louisiana en zei tegen Aaron dat ik wilde proberen de dingen op te lossen. Hij was er ongerust over, maar hij wilde een relatie hebben met zijn dochter en voor ons om samen te leven, dus stemde hij toe.
Foto met dank aan Barb Hudson
Uiteindelijk vestigden we ons weer in Washington. In 2005 zijn we hertrouwd met de veronderstelling dat dit het beste was voor onze dochter. Maar we zaten nog steeds in dezelfde vicieuze cirkel. Ik zou uitgaan en feesten en Aaron en zijn behoeften verwaarlozen, en hij zou verdwijnen in computerspelletjes.
Eindelijk, twee jaar geleden, kwam hij naar me toe en zei dat hij klaar was. Onze dochter was op dat moment volwassen en we hadden echt niet meer het gevoel dat we iets gemeen hadden. 'Ik hou van je,' vertelde hij me, 'maar ik ben niet de man die ik wil zijn.'
Aaron was een rustig persoon. Hij zei nooit veel over waar hij niet blij mee was, dus wat hij me vertelde, schokte me echt. Hij onthulde dat hij het gevoel had dat hij zijn christendom gedurende ons hele huwelijk had onderdrukt, omdat ik een heiden was sinds ik 16 was (ik was mormoons opgevoed, maar ik had me tijdens mijn opstandige tienerjaren afgekeerd van het geloof.)
Ik had altijd geweten dat Aaron christen was, maar ik wist niet dat onze verschillende overtuigingen zo'n tol hadden geëist.
Die nacht sliep hij op de bank en ik kwam 24 uur lang niet uit onze slaapkamer. Ik heb niet gegeten. Ik heb niet geslapen. En toen deed ik iets wat ik nog nooit had gedaan: ik ging op mijn knieën zitten en bad voor mijn man. 'Het enige wat ik wil is dat hij gelukkig is en echt het gevoel krijgt dat hij geliefd is', zei ik tegen wie ik niet zeker was.
De volgende dag kwam Aaron de slaapkamer binnen en zei: 'Waarom ben je nog steeds bij mij?' Ik antwoordde: 'Omdat ik van je hou, idioot.'
Vanaf dat moment veranderde alles volledig. Aaron en ik begonnen veel gesprekken te voeren over wat het christendom voor hem betekende, en in mijn eigen tijd begon ik mijn eigen spiritualiteit te verkennen.
naakt op school droom
Op een dag nodigde een vriend van me me uit voor een plaatselijke kerk. Ik was nog nooit zo dol geweest op kerken of enige vorm van georganiseerde religie, maar deze leek anders. Terwijl ik bij de ceremonie stond, voelde ik de aanwezigheid van God en begon ik te huilen.
Ik overtuigde Aaron - die Baptist was opgevoed - om met mij mee terug te gaan naar de kerk. Tijdens de ceremonie wendde hij zich tot mij en zei: 'We hebben een thuis gevonden.'
Foto met dank aan Barb Hudson
Ik werd een paar maanden later gedoopt - alleen voor mezelf. Ik vertelde Aaron dat ik het gevoel had dat een deel van mij dat ik altijd had onderdrukt eindelijk vrij was. 'Ik wacht al 22 jaar totdat je dat zegt', antwoordde hij.
wat betekent erika?
Tegenwoordig gaan we niet altijd op zondag naar de kerk, maar als we dat niet doen, brengen we de dag door met het lezen van de bijbel of zijn we gewoon samen. Het is een dag die is opgedragen aan ons en aan ons gezin, waarop niets anders in de weg kan staan.
Als ik terugkijk, realiseer ik me dat ik mijn leven had geleefd op basis van wat andere mensen van me verwachtten. Toen ik christen werd, besefte ik dat de mening van niemand er toe deed en dat ik voor God, mijzelf en mijn man moest leven.
Ik heb mezelf aan Christus overgegeven. En het maakte mijn huwelijk sterker omdat zoveel van het christendom gericht is op buiten jezelf kijken. We volgen nu een veel bijbelse benadering van het huwelijk. We praten over onze sterke punten en onze zwakke punten. Hij heeft een meer traditionele mannelijke rol aangenomen en ik heb een meer traditionele vrouwelijke rol aangenomen. We vullen elkaar nu aan, in plaats van elkaar tegen te werken.
We zijn eindelijk samengekomen als een team. We hebben dezelfde doelen. We zijn afgestemd op onze overtuigingen en wat we willen bereiken in het leven. En voor het eerst in ons huwelijksleven heb ik het gevoel dat we zijn wie we moesten zijn.
En voor meer echte huwelijksverhalen, ga naar Ik trouwde met een jongere vrouw. Hier is waarom ik er spijt van heb
Dit essay is voor de duidelijkheid bewerkt en gecomprimeerd
Om meer verbazingwekkende geheimen te ontdekken over het leven van je beste leven, Klik hier om ons te volgen op Instagram!
