De laatste tijd, Computerspellen zijn een miljardenbusiness, maar er was een tijd dat veel mensen ze als kinderdingen beschouwden. Maar die categorisering logenstraft het feit dat meesterschap in videogames echte vaardigheden vereist – vergelijkbaar met bijvoorbeeld het bespelen van een muziekinstrument (aantoonbaar meer, aangezien elk spel andere mechanismen heeft). En dit geldt dubbel voor games die echt heel moeilijk zijn, zoals elk van de volgende 10 games, die tot de meest uitdagende ooit gemaakt behoren. Lees verder om te zien welke (indien aanwezig) je hebt overwonnen.
GEREALISEERD: De 20 beste spellen om met je meest competitieve vrienden te spelen .
1 Spoken en Goblins (1985)
Dit actie-avonturenspel, dat in 1985 in speelhallen werd uitgebracht en een jaar later naar het Nintendo Entertainment System (NES) werd geporteerd, speelt je als een heldhaftige ridder die tegen de titulaire monsters vecht tijdens je zoektocht om een prinses te redden... wat waarschijnlijk vrij kort zal zijn, aangezien je hebt blijkbaar besloten om in je ondergoed naar buiten te gaan (hoewel je een pantser kunt verzamelen, helpt het niet veel). Wat nog erger is, om het spel echt te verslaan, moet je levels een tweede keer spelen (op een nog hogere moeilijkheidsgraad) en er zijn geen saves of continueringen.
2 Teenage Mutant Ninja Turtles (1989)
Ik was een van de miljoenen door reptielen geobsedeerde kinderen uit de jaren 80 die naar buiten renden om het eerste Nintendo-spel te kopen met de helden in de hoofdrol in een halve schaal. Ik was ook een van de miljoenen die nooit voorbij niveau 2 zijn gekomen, waarin je de schildpadden door boobytraps in de NYC-riolen moet navigeren om mijnen onschadelijk te maken voordat ze de Hudson River-dam kunnen vernietigen. Dat niveau alleen al heeft ervoor gezorgd dat het een oneervolle plaats heeft gekregen op de lijsten van games die nog nooit iemand heeft verslagen . Zijn de volgende niveaus nog moeilijker? Ik zou het niet weten.
3 Strijdpaden (1991)
De Strijdpaden waren een afzetterij van de Ninja Turtles, dus het lijkt alleen maar passend dat hun Nintendo-spel een vergelijkbaar onmogelijk niveau zou hebben. In dit geval was het niveau 3, 'Turbo Tunnel', waarin je een van de 'padden' bestuurt terwijl je op een hoverboard door een landschap vol obstakels racet. De timing die nodig is om alles te ontwijken en voorbij te springen wat je zal doden, is zo nauwkeurig dat je er alleen doorheen kunt komen door het honderden keren te spelen om je spiergeheugen te ontwikkelen. Zeker, een man deed het uiteindelijk geblinddoekt , maar voor een kind in de jaren '90 voelde het zelfs als een onmogelijke opgave om het 30 seconden te laten duren.
VERWANT: 6 klassieke tekenfilms op zaterdagochtend die je nu nergens kunt bekijken .
4 Super Mario Bros.: De verloren niveaus (1993)
Dit spel was uitgebracht in Japan als Super Mario Bros.2 , kort na het origineel. Nintendo weigerde het snel naar Amerika te exporteren en gaf een heel ander spel een nieuwe skin om in plaats daarvan een Mario-vervolg voor de Amerikaanse markt te maken, omdat het bedrijf vreesde dat het spel te moeilijk was en westerse gamers zou vervreemden. Toen het uiteindelijk in Noord-Amerika werd uitgebracht als onderdeel van Super Mario All-Stars op de Super Nintendo in 1993 kwamen we er allemaal achter dat het bedrijf gelijk had. ae0fcc31ae342fd3a1346ebb1f342fcb
5 Ikaruga (2003)
Ikaruga komt uit een subgenre van gaming dat bekend staat als ' kogel hel ', en dat is een treffende omschrijving. In dit spel bestuur je een klein schip over een eindeloos scrollend scherm vol met vijanden (en vijandelijke projectielen). Voortgang in elk bullet hell-spel komt neer op herhaling en haartriggerreflexen, Ikaruga verhoogt de lat door ook dat je de 'polariteit' van je schip moet omdraaien, afhankelijk van het soort vijand waarmee je op dat specifieke moment te maken hebt. Het is het videogame-equivalent van over je hoofd wrijven, over je buik kloppen en Bach op een piano spelen, allemaal tegelijk.
6 Holle Ridder (2017)
Ik wilde echt liefhebben Holle Ridder , niet alleen vanwege de prachtige animatie, die lijkt op een interactieve Disney-tekenfilm (met de gevoeligheden van Tim Burton ), maar ook vanwege de meeslepende verhaallijn, waarin je speelt als een schattige kleine insectenkrijger die zijn geheugen is kwijtgeraakt en moet ontsnappen uit een dor, door geesten geteisterd ondergronds labyrint om het te herstellen. Toch bracht het spel mij dubbel in verwarring: je moet niet alleen heen en weer reizen door een enorm netwerk van doolhofachtige grotten om je weg te vinden, maar je wordt ook geconfronteerd met een constante, straffende aanval van steeds sterkere vijanden. Ja, je kunt sterker worden en gaandeweg nieuwe wapens vinden, maar ik kon de eerste baas niet eens verslaan.
VERWANT: 7 klassieke tekenfilms die volgens de huidige normen aanstootgevend zijn .
Hemelsblauw (2018)
Indiegame-sensatie Hemelsblauw is een ontroerend verhaal over zelfacceptatie waarin je de controle hebt over een angstige jonge vrouw terwijl ze in haar eentje een verraderlijke berg beklimt, waarbij ze vecht tegen sterkere zelftwijfels en innerlijke demonen (soms letterlijk gemanifesteerd) met steeds gevaarlijkere meter. Het is een korte, maar emotioneel aangrijpende reis – en ook zwaar. Niveaus zijn onderverdeeld in afzonderlijke schermen, en het kan zijn dat je tientallen keren doodgaat voordat je ze allemaal hebt voltooid. Handig genoeg houdt het spel een doorlopend dodental voor je bij (ik heb het nooit kunnen afmaken, maar ik kwam er dichtbij... op dat moment had ik al meer dan 1500 keer gefaald.)
8 Kopkop (2017)
Kopkop De schattige stijl van de game – sterk geïnspireerd door tekenfilms uit de jaren dertig en veertig en met een vertederend gevoel voor duistere eigenzinnigheid – biedt een verleidelijke cover voor een van de meest duivels moeilijke games ooit gemaakt. Je kruipt in de huid van Cuphead (die inderdaad een beker als hoofd heeft) of zijn broer Mugman, en probeert de Duivel zover te krijgen dat hij zijn claim op jouw ziel opgeeft door op zijn beurt de zielen van anderen te oogsten – wat zich vertaalt in een heel spel bestaat uit vrijwel onmogelijke baasgevechten met maffe karakters, die elk een deskundige timing en snelle reflexen vereisen om het beste te kunnen presteren. En als je het spel daadwerkelijk wilt voltooien, mag je niet in de gemakkelijke modus spelen.
9 Hades (2020)
Hades is een spel dat is opgebouwd rond falen. Het plot volgt de zoon van Hades (ja, die Hades) terwijl hij probeert te ontsnappen uit de onderwereld en zijn vader te vermoorden, en er is eenvoudigweg geen manier om er doorheen te komen zonder te sterven. Veel. Ja, je wordt een beetje sterker en komt een beetje verder met elk van je tientallen (honderden?) cycli door het spel. Maar dan komt de echte kicker: zelfs als het je lukt om van je vader af te komen, begint de cyclus opnieuw, en om vader vooruit te helpen, moet je jezelf eigenlijk een handicap geven om het spel moeilijker te maken. (Ze hadden het moeten bellen Sisyfus .)
10 Vuur ring (2022)
Het speelt zich af in een uitgestrekt fantasielandschap en met een verhaal dat mede is geschreven door Game of Thrones brein George R.R. Martin , het gamefenomeen Elden Ring van vorig jaar is de droomgame van elke genrefan, op voorwaarde dat ze het niet erg vinden om met heel veel mensen dood te gaan. Met het openwereldavontuur kun je alles doen wat je wilt, wanneer je maar wilt, zonder veel begeleiding onderweg. In de praktijk betekent dit dat je tientallen uren in een meedogenloos baasgevecht terecht kunt komen voordat je er klaar voor bent - een feit dat je je misschien pas realiseert als je je controller al uren tegen de muur hebt gegooid.
Voor meer game-aanbevelingen die rechtstreeks in uw inbox worden verzonden, meld u aan voor onze dagelijkse nieuwsbrief .
Andreas Molenaar Andrew Miller is een popcultuurschrijver die in New York woont. Lezen meer
