Wist je die maretak, een van de meest romantische symbolen van Kerstmis , is eigenlijk een soort van parasiet Dat klopt. Het zuigt veel van zijn dagelijkse voedingsstoffen uit de schors van de gastheerbomen waarop het leeft, waardoor abnormale gezwellen ontstaan die bekend staan als 'heksenbezems' die de takken van de gastheer vervormen en de reproductieve gezondheid in gevaar brengen. Niet de meest amoureuze verhalen, dat is zeker. Toch is er een goede reden waarom we hang maretak met Kerstmis , en het heeft te maken met zowel wetenschap als sommige zeer duurzame folklore , verspreid over duizenden jaren en meerdere culturen.
Hoewel de kale wetenschappelijke feiten van maretak je huid kunnen doen kruipen, zijn ze essentieel om de plant echt te begrijpen. Zoals je misschien hebt gehoord, maretak is giftig , en wanneer vogels de bessen eten, hebben ze de neiging om snel het kleverige zaad uit te scheiden, dat waarschijnlijk op de tak van de boom terechtkomt waarop ze vervolgens zitten. Het zaadje plakt zich dan aan de boom, waardoor het mogelijk het volgende jaar kan ontkiemen.
Eigenlijk werpt de naam 'maretak' zelf licht op de fysiologie van de plant: als je de oorspronkelijke term opsplitst - mistiltan - je hebt nog twee woorden, maretak, wat 'mest' betekent, en zo , wat zich vertaalt naar 'takje', volgens De Washington Post
Om meer symbolisch naar maretak te kijken, Rob Dunn van Smithsonian magazine merkt op: „Maretak is een maatstaf voor hoeveel van de vruchten in ons dagelijks leven, letterlijk of figuurlijk, afhankelijk zijn van andere soorten. We zijn voor traditie afhankelijk van de maretak. En het hangt af van zijn boom en zijn vogel, net zoals wij zelf afhankelijk zijn van duizenden soorten ... onze gewassen, onze kerstbomen , en nog veel meer. '
Natuurlijk, vogeluitwerpselen en plakkerige zaden klinken niet als componenten van een klassieke romance, maar een mythologische kijk werpt een ander licht op de hardnekkige en onbegrepen plant. Maretak's associatie met vitaliteit en een goede gezondheid is minstens zo oud als de oude Grieken, die het als iets van een wondermiddel , volgens History.com Later, de oude Romeinse natuuronderzoeker Plinius de Oudere beschreef de werkzaamheid ervan bij de behandeling van zweren, epilepsie en blootstelling aan bepaalde gifstoffen.
Naast zijn genezende eigenschappen, werd maretak gebruikt als hulpmiddel bij de voortplanting, met name door de Keltische druïden uit de eerste eeuw na Christus.Ze beschouwden het als een symbool van levendigheid en dienden de plant toe aan zowel dieren als mensen om de vruchtbaarheid te verbeteren.
Een van de centrale verhalen over maretak - en dat wat het meest direct aansluit bij ons moderne begrip van de romantische betekenis van de plant - komt voort uit Noorse mythologie Volgens de folklore droomde de god Baldur, de kleinzoon van Thor, van zijn eigen dood. In de overtuiging dat de droom een profetie was, deed Baldur's moeder, Frigg, haar uiterste best om te voorkomen dat deze uit zou komen - door alle planten en dieren te laten zweren dat haar zoon geen kwaad zou worden gedaan. Maar Frigg slaagde er niet in om een eed van maretak af te dwingen, en onverwijld ontwierp de bedriegergod Loki een pijl van de plant, die hij vervolgens gebruikte om Baldur te verslaan. Toen, nadat de gevallen god door zijn volk was gerouwd, werd Baldur opgewekt, wat Frigg inspireerde om maretak tot een symbool van liefde te verklaren en de gelofte af te leggen dat ze iedereen zou kussen die eronder was gepasseerd.
Hoewel het onduidelijk is hoe maretak specifiek in verband werd gebracht met Kerstmis, boer Brian Barth van Smithosonian stelt dat 'het logisch is dat maretak, met zijn groenblijvende blad en aantrekkelijke rode bessen, als decoratie naar binnen wordt gebracht tijdens de barre wintermaanden, net zoals mensen dat doen met dennentakken en hulsttakken.'
Dus als je deze feestdagen toevallig onder een maretak loopt, weet dan dat dit niet zomaar een nieuwigheid is, maar inderdaad een heel oud ritueel!
