'Let's Just Kill Him:' The Untold Story Behind The Death of Superman

Ze zijn al meer dan 50 jaar de grootste namen in strips. DC Comics, het bedrijf achter Superman, Wonder Woman en andere iconische helden, was ooit de ongeëvenaarde blue chip van de industrie. Maar nadat Marvel in het begin van de jaren zestig een golf nieuwe helden had ontketend - waaronder de Fantastic Four, Spider-Man en de Hulk - begon DC terrein te verliezen.



wat betekent het als je droomt over overgeven?

Een decennium later pakte Marvel de leiding van zijn bittere rivaal en keek nooit meer achterom. Sindsdien zijn de twee bedrijven hevig blijven concurreren op het gebied van marktaandeel, talent en berichtgeving in de media. Dit exclusieve fragment uit het nieuwe boek Slugfest: Inside the Epic 50-jarige strijd tussen Marvel en DC door Reed Tucker begint begin jaren negentig aan het begin van een wat de grootste verkoopgroei in de branche zou worden. DC, wanhopig op zoek naar een overwinning, wendt zich tot een wanhopig idee dat een reeks onbedoelde gevolgen veroorzaakt.

'Laten we hem maar vermoorden,' oude Superman-schrijver-kunstenaar Jerry Ordway voorgesteld van de Man of Steel tijdens een planningsessie. Met die uitspraak was geboren De dood van Superman, een meerdelig epos, verspreid over zeven nummers van verschillende DC-titels. De verhaallijn was, ironisch genoeg, een poging om iets te doen dat de film gedeeltelijk heeft overgenomen, Batman v Superman: Dawn of Justice, werd bekritiseerd omdat hij niets deed - om de vreselijke gevolgen van een strijd tussen twee superkrachtige wezens te laten zien.



'De dood kwam eigenlijk voort uit de wens om een ​​groot punch fest in Marvel-stijl te houden, waarbij er eerder gevolgen waren dan alleen gevechten waarbij steden worden vernietigd', zegt Ordway. De climax, waarin de held wordt geveld door de handen van een machtige schurk genaamd Doomsday, arriveerde in Superman # 75 (januari 1993). De doodskwestie werd natuurlijk in meerdere formaten uitgebracht, waaronder een speciale editie die in een zwarte zak was verpakt, met het bloed van het 'S'-logo van Superman, en verpakt met een poster en een zwarte armband.



'We waren de hele tijd door DC's kont aan het schoppen, en ik had altijd het gevoel dat DC keek naar het succes dat Marvel had', zegt de toenmalige president van Marvel. Terry Stewart ​'We deden veel dingen die DC niet agressief deed. DC deed zo ongeveer wat het altijd deed. Er was daar niet veel nieuwe richting. Ik heb altijd gevoeld De dood van Superman was iets dat ze zo ongeveer moesten bedenken - iets dat hun merk terug zou brengen naar een ander niveau van verkoopsucces. En het was gelukt. '



De ondergang van Superman werd een belangrijk nieuwsbericht en werd gedekt op tv en in tijdschriften en kranten. Het bracht DC een broodnodige dosis aandacht - en ook klanten. De doodskwestie leverde Marvel-achtige nummers op, met meer dan 4 miljoen verkochte exemplaren - de tweede na alleen de X-Men # 1 uit 1991. Het hielp DC ook het marktaandeel te veroveren in de maand van de release, door het percentage van DC ten opzichte van de vorige maand te verdubbelen tot 31 procent. In het proces knielde het ook Marvel, wiens aandeel kelderde met 17 punten.

wat betekent kussen in een droom?

Bij sommige winkels stonden klanten letterlijk bij honderden in de rij om dit zogenaamd historische nummer te kopen. De verkoop- en media-waanzin schokte iedereen die bekend was met de soap-opera-aard van stripboeken, waar de dood vaak zo permanent was als een puistje.

'We hadden op dat moment geen reden om te vermoeden dat de wereld er iets om zou geven', zegt de voormalige president van DC Paul Levitz zegt. 'We hadden hem eerder vermoord.' Superman zou natuurlijk terugkeren. Hij werd bijna een jaar later herrezen (met een zoete mul, niet minder) aan het einde van een zorgvuldig opgevulde saga verspreid over meerdere titels. Het succes van De dood van Superman heeft misschien velen binnen de branche verrast, maar het versterkte de les dat evenementen gelijk stonden aan verkoop. Als eerdere evenementtitels, Marvel's Geheime oorlogen en DC's Crisis op oneindige aardes waren de bedrijven die leerden kruipen, De dood van Superman was een volle sprint. Beide bedrijven verdubbelden de strategie.



'Ik herinner me een redactievergadering waar het sentiment simpelweg was: ‘We hebben Superman vermoord en 4 miljoen exemplaren verkocht. Marvel doet dit of dat, en ze verkopen een miljoen exemplaren '', zegt voormalig DC-redacteur Brian Augustine ​'De onderliggende boodschap was: ‘We weten niet zeker wat het is, maar deze epische evenementen zijn uitverkocht en stimuleren de markt.' Er was bijna een dictaat dat als je boek als een hoeksteen of steunpilaar wordt beschouwd, je het moet opschudden. '

dingen om in een slaapzaal te zetten

Grote, belangrijke verhalen die enorme veranderingen beloofden voor deze bekende personages, werden aan de orde van de dag. Al snel had Batman zijn rug gebroken door een slechterik genaamd Bane en werd hij vervangen door een leerling. Het meerdelige verhaal werd opgeroepen Knightfall, en het kronkelde door tientallen problemen en duurde ongeveer twee jaar.

In 1994 Jordan ding , die vijfendertig jaar als Groene Lantaarn van de aarde had gediend, werd vervangen door een nieuwe. 'Het gevoel was dat evenementen waarde hadden als mensen er enthousiast over werden', zegt Chris Duffy
een DC associate editor van 1993 tot 1996. 'Het woord op straat was dat [editor] Kevin Dooley was naar zijn jaarlijkse recensie over Green Lantern gegaan, waar je vertelde wat er in de maak was voor het boek. Alle groepsredacteuren waren aanwezig en Paul [Levitz]. Het succes van De dood van Superman en Knightfall veranderde die bijeenkomst in: ‘Hoe kunnen we dit doen voor Green Lantern? ' Dus Kevin moest al zijn plannen voor Green Lantern weggooien omdat ze niet groot genoeg waren, en toen bedachten ze [de vervangende verhaallijn]. '

Het succes van De dood van Superman leidde tot soortgelijke mandaten bij Marvel. 'Op een redactievergadering in 1993 of 1994 met verschillende leidinggevenden merkten ze dat op De dood van Superman was zojuist genoemd op de Today-show ', zegt voormalig Marvel-redacteur Bob Budiansky ​'Dit was alsof DC zojuist een atoombom op ons had laten vallen. ‘Ze zijn op The Today Show, en wij niet! ' Destijds was het zo belangrijk om op een reguliere tv-show te komen. '

Marvel begon een reactie te formuleren op het grote evenement van DC, een evenement dat in het proces een vergelijkbare zware dekking zou kunnen krijgen. Het idee waar ze op kwamen was dat Peter Parker en zijn vrouw een Spider-baby zouden krijgen. 'Het publiek van The Today Show werd als veel vrouwen beschouwd, en ze zullen zoiets willen grijpen', zegt Budiansky. 'Dit zal vriendelijk zijn voor dat soort shows.'

eng spel om 's nachts te spelen

Het verhaal werd in gang gezet als onderdeel van een doorlopend Spider-Man-epos waarin een grotendeels vergeten Peter Parker-kloon uit 1975 opnieuw werd geïntroduceerd. eigenlijk de echte Peter Parker, maar eerder de oude kloon van Parker, die dacht dat hij de echte Parker was. Zoals je je misschien kunt voorstellen, viel dit niet goed bij toegewijde lezers. Het was alsof je werd verteld dat je al twintig jaar in het geheim getrouwd bent met de tweelingzus van je vrouw. Wat de baby betreft, de machthebbers kregen al snel spijt van de koper, omdat ze zich zorgen maakten dat als Peter Parker vader zou worden, hij afstand zou nemen van Marvel's grote schare mannelijke, tienerlezers. Mary Jane krijgt een miskraam in Amazing Spider-Man # 418 (december 1996).

The Clone Saga uiteindelijk sleepte het zich meer dan twee jaar voort door zo'n honderd nummers, en werd het proces een van de meest martelende, verwarde en controversiële verhalen die Marvel ooit had gepubliceerd. Zelfs toen Marvel pocheerde Dan Jurgens , de belangrijkste artiest op De dood van Superman, om bij te dragen, kon het de verhaallijn niet redden. Velen bekijken het nu met minachting, en het vermelden in de aanwezigheid van een hardcore Spidey-fan is misschien genoeg om een ​​snelle klap te verdienen.

'Dit was een geval waarin de concurrentie tussen de twee bedrijven een negatieve invloed had op iets dat Marvel aan het doen was', zegt Budiansky. 'Door te proberen een mediaverhaal te zijn, bedacht Marvel een verhaal dat het personage niet op een positieve manier ondersteunde.'

Fragment uit Slugfest: Inside the Epic 50-year Battle tussen Marvel en DC door Reed Tucker. auteursrechten © 2017. Verkrijgbaar bij Da Capo Press, een afdruk van Perseus Books, LLC, een dochteronderneming van Hachette Book Group, Inc.

Voor meer advies over hoe u uw beste leven kunt leiden, volg ons nu op Facebook!

Populaire Berichten