Kerstsokken staan daarbij centraal vakantiehuis inrichting De feestelijke accessoires worden voor de open haard gehangen - 'voorzichtig bij de schoorsteen' zo je wilt - wachtend om gevuld te worden met kleine cadeautjes op kerstavond Maar wist je thij klassiek kerstgebruik eigenlijk dateert uit de 4theeuw? Dat is wanneer St.Nicolaas van Myra ( de bisschop die de kerstman voortbracht die we vandaag kennen en liefhebben ) liep over de aarde en deed wonderen gebeuren. Volgens een legende hielp St. Nicholas een vader die geen bruidsschat kon betalen voor zijn drie dochters. Hij gooide zakken met goud door hun raam, waar ze in kousen belandden die bij het vuur waren blijven drogen.Of dat echt de bron is van de traditie van het ophangen van kousen met Kerstmis, staat ter discussie.
Maar hier is nog een theorie die nog 700 jaar teruggaat, toen Nederlandse kinderen begonnen hun klompen vullen met hooi en wortelen Ze lieten de schoenen aan de vooravond van Sinterklaasdag (6 december) buiten hun huis staan, in de overtuiging dat de kerstman de lekkernijen voor zijn rendieren zou nemen en de goodies zou vervangen door munten of kleine cadeautjes voor hen om de volgende ochtend te ontdekken, volgens Smithsonian Na verloop van tijd werden de schoenen naar binnen verplaatst en vervolgens vervangen door de kindersokken - en de datum waarop ze werden opgehangen, veranderde ook, van de vooravond van Sinterklaas tot kerstavond.
Het Amerikaanse idee om kerstsokken te vullen begon met Clement Clarke Moore's 1823 gedicht 'A Visit from St. Nicholas' (beter bekend als ' 'Het was de nacht voor Kerstmis Moore schreef beroemd dat 'de kousen met zorg bij de schoorsteen werden gehangen / in de hoop dat Sint-Nicolaas er snel zou zijn.' Hij vertelde ook hoe de vrolijke figuur 'alle kousen vulde en zich vervolgens met een ruk omdraaide / en zijn vinger naast zijn neus legde / en met een knikje de schoorsteen omhoog rees.'
Zoals het gedicht was elke kerst gelezen en herhaald in huizen in het hele land verspreidde de traditie van het ophangen van kousen zich, Penne Restad wijst in haar boek uit 1996, Kerstmis in Amerika: A History Moeders begonnen al snel kousen op maat te maken - grotere, meer uitgebreide, meestal met de naam van elk kind - en fabrikanten volgden dit voorbeeld met 'een verscheidenheid aan kousen speciaal ontworpen voor de ontvangst van kerstcadeaus', aldus een artikel uit 1883 in De New York Times Het duurde niet lang voordat het schoeisel een bekend kerstsymbool werd als de vrolijke oude St. Nick zelf
