Er zijn een paar dingen die we automatisch associëren met de kerstman: een dikke buik, een tas vol cadeautjes, een leger rendieren , en vooral een levendig helder rood-wit bontpak. De outfit is alomtegenwoordig tijdens de feestdagen, van displays in winkelcentra tot advertenties tot dronken Santa Con-bijeenkomsten Maar hoewel het een look is die stevig geassocieerd wordt met Kerstmis, was dat niet altijd de stijl die het personage droeg.
Toen St. Nicholas voor het eerst in de Verenigde Staten verscheen, was hij uitgedost in religieuze kledij. De vroegst bekende afbeelding van het personage in het land, gemaakt in opdracht van de oprichter van de New-York Historical Society, John Pintard in 1810, toont hem in kerkelijke gewaden, met een magere uitstraling en een kaal hoofd dat verre van het karakter is dat hij zou worden. Dit veranderde met de publicatie van het satirische verhaal van Washington Irving Geschiedenis van New-York van Diedrich Knickerbocker en 'A Visit from St. Nicholas' van Clement Clarke Moore, die het personage voorstelde als een vriendelijke, vrolijke koopman, of 'marskramer die net zijn rugzak opent.'
Hoewel Moore's versie het personage decennialang vorm zou geven, was de kleur van zijn outfit niet gespecificeerd, waardoor artiesten een brede kijk kregen op zijn jurk, van de arbeidersklasse blindgangers van een 1838 schilderij door Robert Walter Weir tot een driehoekig hoedenvest in een bijzonder vreemde pamflet gemaakt door P.T. Barnum Wanneer de kleur van zijn outfit werd getoond, was deze meestal bruin of een soort bruin.
Maar vanaf 1863 begon illustrator Thomas Nast het personage voor te tekenen Harper's Weekly , met de bekende ronde vorm, plus een bontjas en een slaapmuts. Nast heeft ideeën gepopulariseerd zoals de workshop gevuld met elfen en de toewijding om stapels post van kinderen te beantwoorden De enorme oplage van het tijdschrift en de populariteit van deze illustraties (al meer dan 20 jaar elke kerst gepubliceerd) hielpen de versie van Nast de definitieve te worden. De full-colour illustraties van het personage op de omslag van Harper's kenmerkte het rode pak en zou de sjabloon voor de komende decennia bepalen.
Maar de rode kleur pakte niet meteen aan, mede omdat Nast zelf niet consistent was. (Hij heeft de kerstman minstens één keer in het groen getekend.) Ansichtkaarten voor de feestdagen tot en met de tweede helft van de 19etheeuw tonen het karakter in gewaden van goud, groen en allerlei andere kleuren. Maar na verloop van tijd werd rood de standaardkleur, omdat andere illustratoren zoals Norman Rockwell het personage in de jaren 1910 en 1920 afbeeldden en winkels en merken het personage in hun advertenties gebruikten. In de jaren dertig illustreerde de Zweedse kunstenaar Haddon Sundblom het personage voor de enorme promotiecampagne van Coca-Cola en legde de laatste hand aan het personage.
Ondanks de wijdverbreide mythe, verzon het frisdrankbedrijf niets over het personage - maar het hielp wel om deze specifieke rood-witversie definitief te maken. Hetzelfde roodgeklede, zwarte gordel, ronde personage zou gedurende drie decennia in de advertenties van het bedrijf worden gebruikt, waardoor dat als het definitieve uiterlijk werd vastgehouden.
Als onderzoeker Tom Glamon legt uit aan BBC , De Kerstman evolueerde in de loop van de tijd, net als zijn kostuum.'De kerstman is een evolutionaire creatie, beïnvloed door folklore, legende en religie', zei hij. 'Hij kwam niet op een bepaald moment tot leven, volledig gevormd en in een rood met wit pak.' En als je wat wilt lachen met dank aan de grote man in het rood, hier zijn De meest hilarische brieven aan de kerstman aller tijden.
Om meer verbazingwekkende geheimen te ontdekken over het leven van je beste leven, Klik hier om ons te volgen op Instagram!
