Het begon allemaal meer dan drie decennia geleden op een cricketveld in Australië. De dertienjarige Hugh Jackman, ook wel 'Sticks' genoemd omdat hij allemaal ledematen was, speelde slip - een positie die de speler heel dicht bij de slagman plaatst. (Stel je voor een Amerikaans sportequivalent iemand voor die zonder beschermende uitrusting naast een honkbalvanger zit te hurken.) Je moet in een fractie van een seconde reflexieve vangsten maken. En boem, hier kwam de bal. Rechts van hem. Hij moest reiken. Hij ging naar boven.
Sticks herinnert zich de rest niet.
'Ik viel flauw omdat ik alle spieren aan de linkeronderkant van mijn ruggengraat had losgetrokken.'
In de aanloop naar dat moment was de jonge Hugh het voorgaande jaar 30 centimeter gegroeid. Hij beschreef zichzelf als een bonenstaak. Zijn ruggengraat en benen waren uitgebarsten in de puberteit, en zijn spieren en pezen hadden geen tijd gehad om bij te praten. Ze waren in feite strak uitgerekt, en reikend naar die bal verscheurde ze.
Het goede nieuws: hij haalde de vangst.
Behalve spieren en botten is een man niets anders dan een verzameling ervaringen. Onze ervaringen dwingen actie, reactie. Ze veroorzaken pijn en gelach. Ze laten diepe, door herinneringen overstroomde groeven achter in onze geest, plaatsen waar we naar terugkeren als we proberen nieuwe situaties te begrijpen. Op het einde, zoals de manier waarop het prehistorische leven uiteindelijk een fossiele brandstof wordt, blijven we (hopelijk) over met iets waardevols: wijsheid.
Les 1: Fitness begint bij de kern
Hugh Jackman heeft enkele herinneringen. Goed en slecht. Pijnlijk en grappig. Ze hebben hem gemaakt tot de man die hij vandaag is, en er is een reden waarom hij geen van hen terug zou geven. Bijvoorbeeld die krekelvangst. Klinkt pijnlijk, maar het leven verandert nauwelijks, toch? Nou, in veel opzichten heeft dat ene moment Hugh Jackman geholpen om acteur te worden. En een danser van wereldklasse. En een man die in zijn vierde decennium sterker en fitter is dan wie dan ook die de helft van zijn leeftijd is.
'Ik heb ongeveer 10 dagen in bed gelegen [na de vangst]', zegt hij. 'Ik heb een paar jaar een slechte rug gehad. Ik heb er veel fysiotherapie voor moeten doen. Wat ik toen niet begreep, was waarom de therapeuten me veel maagwerk lieten doen. '
Dit was lang voordat het woord 'kern' in de mode was. Maar Jackman moest langzaam zijn hele kern tot gezondheid en in een goede conditie brengen om zijn rug te ondersteunen - eigenlijk voor altijd. Dus abdominale conditionering is sindsdien een prioriteit voor hem, en de basis van training voor elke fysieke rol die hij ooit heeft gespeeld - van het spelen van Wolverine in de X-Men films naar zijn rol als Jean Valjean in De ongelukkigen, waarschijnlijk de moeilijkste transformatie op het scherm die hij ooit heeft moeten maken, zegt hij.
wat betekent kever?
'Mijn transformatie beslaat ongeveer 30 jaar. In het begin wordt mijn personage vrijgelaten uit de gevangenis, die eigenlijk een werkkamp was. Hij is uitgemergeld en toch bekend om zijn kracht. Dus ik was zo mager en sterk als ik denk dat ik ooit ben geweest. Ik had ingevallen wangen, deze vale blik. Dan, in een kwestie van weken tijdens het filmen, springt het verhaal 9 jaar vooruit. Ik ben de burgemeester van de stad en rijk, dus ik moest mijn uiterlijk veranderen. Dus het kostte me ongeveer 3 maanden om in die vorm te komen om een veroordeelde te worden, en gedurende 3 maanden fotograferen was ik non-stop aan het eten en was ik 30 pond zwaarder toen we klaar waren. Dat klopt met waar ik moet zijn voor Wolverine. '
Jackman heeft voor vrijwel elke film die hij heeft gemaakt een soort fysieke transformatie doorgevoerd X-Men naar Darren Aronofsky De fontein naar de robo-boksfilm Echt staal. En het is allemaal begonnen met buikspieren.
'Fysiek veranderde die vangst veel voor mij. Ik heb het gevoel dat ik een voorsprong had. Het heeft me op de lange termijn atletischer gemaakt. En het maakte me al heel vroeg duidelijk dat je een sterke kern nodig hebt om je rug te beschermen. '
Als jonge man met een slechte rug werd Jackman gedwongen gepassioneerd te raken door fitness. En waar anders dan een sportschool zou een fitnessfanaat gaan werken, vooral als hij probeert genoeg geld te verdienen om acteerlessen te betalen? Tien jaar na zijn blessure werkte Jackman bij een fitnessclub in Sydney, toen er iets onverwachts gebeurde en zijn leven veranderde.
Les 2: Weet wanneer je er niet klaar voor bent
'Ik werkte bij de receptie van deze sportschool, de Physical Factory genaamd. Ik deelde lockersleutels uit aan mensen, handdoeken. Ik meldde mensen aan en gaf rondleidingen door de sportschool. Dus deze vrouw kwam binnen. Ze was erg levendig. Ik leidde haar rond en ze zei: 'Ik wil meedoen.' Ik zei: 'Geweldig. Wilt u een lidmaatschap van 3, 6 of 12 maanden? ' Op dat moment kijkt ze me aan, hijgt naar adem en zegt 'Ohmigod'. Ik heb zoiets van 'Wat?' En ze zegt: 'Ik wil gewoon dat je weet, ik ben een witte heks en ik zie dingen. En je wordt een enorme internationale ster. ''
wat moet je tegen je vriendin zeggen?
Jackman giechelt hierom. 'Ik had zoiets van' Riiight. Sorry, was dat een lidmaatschap van drie, zes of twaalf maanden? ' Ik dacht dat ze van haar rocker was. Dus ik meld haar aan en haar naam is Annie Semler. En ik zei, elke relatie met Dean Semler, die letterlijk net de Oscar voor beste cinematografie had gewonnen Dansen met wolven. Ze zei: 'Ja, dat is mijn man.' Ze schreef de naam van deze vrouw op, Penny Williams. Ze zei: 'Ze is een agent in Sydney. Je gaat haar morgen bellen, de dingen zullen heel, heel snel gebeuren, en je zult er gewoon mee moeten doorgaan. ''
Op dat moment zat Jackman een paar maanden in een acteercursus, terugkijkend, hij is de eerste die toegeeft dat hij niets wist. 'Ik wist wat een agent was, maar had nooit gedacht dat ik er echt een zou hebben. Dus ik ga de volgende dag naar de agent. En ze zegt: 'Ik zou je graag aannemen.' En ik zei: 'Wil je niet dat ik een monoloog doe of zoiets? Hoe weet je of ik kan handelen? ' En ze lacht me uit en zegt: 'Maak je geen zorgen, ik weet het. Ik stuur je morgen op auditie. ' Ik denk: 'Een auditie, dit is ongelooflijk.' '
De volgende dag probeerde Jackman een Australische show genaamd 'Neighbours', een nachtelijke soapserie die ook een lanceerplatform was voor Guy Pearce en Kylie Minogue. Down Under, het was een instelling. 'Dus ik doe auditie.en krijg de rol! Als ik het nieuws hoor, kan ik alleen maar denken aan deze witte heks, Annie Semler, het gaat heel snel gebeuren. ' Hier wordt de stem van Jackman samenzweerderig. 'Ik geef toe dat ik me een beetje ongemakkelijk voelde. Zoals, ik ben hier een rijk binnengegaan. Zal ik de geesten van streek maken als ik iemand irriteer? En het wordt nog vreemder. Diezelfde dag kreeg ik een gokautomaat aangeboden op een zeer prestigieuze toneelschool. '
Nu moest hij een grote keuze maken: ervaring in de echte wereld op een groot tv-programma? Of hard-core, broodnodige dramatische training (en in zijn achterhoofd, misschien de geesten boos maken)? 'Ik schrok. Maar ik heb de keuze gemaakt om naar de toneelschool te gaan. Ik belde Annie meteen op omdat ik niet wist wat er zou gebeuren. Ik zei: het spijt me, ik heb je advies niet opgevolgd. ' En ze zei: 'Nee, nee, nee. Ik heb niet gezegd wat er zou gebeuren. Ik zei dat er veel zou gebeuren. Je hebt de absoluut perfecte keuze gemaakt. '
Hij lacht. 'Ik moet je zeggen, ik was vorige week in Pine-wood Studios en Annie Semler was daar. Annie controleert altijd mijn aura als ze me ziet. En het is gek, maar vrijwel alles wat ze me heeft verteld, is uitgekomen. '
Een paar jaar later, tijdens het werken aan 'Correlli', een ander Australisch tv-programma, ontmoette Jackman actrice Deborra-Lee Furness, die al een ster was Down Under. Ze trouwden in 1996.
Les 3: Eerste prioriteiten eerst
'Toen ik met Deb trouwde, zal ik de predikant die de preek hield nooit vergeten. Het ging heel snel. Een van de beste preken die ik ooit in mijn leven heb gehoord. Hij zei: 'Kijk, jullie zijn er allemaal. Ik ga je gewoon een klein beetje advies over het huwelijk vertellen. Niets anders dat ik vandaag zal zeggen, zal bezinken, maar luister hiernaar. Op elk moment in uw huwelijk zullen er moeilijke tijden zijn, besluitvorming of een of andere crisis. Stel uzelf op die momenten één vraag: 'Is dit goed of slecht voor mijn huwelijk?' Als het goed is, doe je het. Als het slecht is, doe je dat niet. '
'Dat is me echt bijgebleven', zegt Jackman. 'Dat is iets wat Deb en ik altijd hebben gevolgd, en nu geldt het ook voor onze kinderen. Op een gegeven moment moet er iets worden opgeofferd. Voor mij, vanwege mijn opvoeding, is de focus altijd mijn familie geweest. Ik snap het niet altijd goed. Maar als ik mezelf die vraag stel, is dat antwoord meestal vrij eenvoudig. '
Jackman heeft twee geadopteerde kinderen: Oscar, 16 jaar, en Ava, 11 jaar. Hij was de jongste van vijf broers en zussen die opgroeiden in Australië, en door vader te worden, heeft hij een beter begrip gekregen van een levensschokkende gebeurtenis die zich met zijn eigen ouders heeft afgespeeld. dan 30 jaar geleden.
iemand stierf in mijn droom
Les 4: Alle ouders zijn amateurs
'Een vriend van mij heeft een 12-jarige zoon, en de jongen schreeuwt tegen zijn vader:' Ik haat je, je bent de slechtste vader in de geschiedenis van de wereld! ' En mijn vriend schreeuwt terug: 'Nou, dit is de eerste keer dat ik dit ooit heb gedaan en ik weet niets!' En het joch stopt en zegt: 'Oh.' 'Jackman lacht. 'Geweldige momenten in het ouderschap, toch?'
Ouderschap is een groot probleem voor Jackman. Zijn moeder verliet zijn familie toen hij 8 jaar oud was, verhuisde naar Engeland en liet Jackman's vader en zijn vier broers en zussen achter. Toen hij opgroeide, had hij daar een aantal diepe wrok over. 'Dat soort ervaringen verandert je op veel manieren. Ik ben nogal een onafhankelijk persoon, en dat moest ik ook zijn. Als jongen en opgroeien tot een jonge man moest ik voor mezelf zorgen. En nu ben ik erg gezinsgericht. Het is een grote prioriteit in mijn leven. '
Zoals veel vaders die voor het eerst kwamen, ontdekte Jackman dat zijn ouders gewoon mensen waren die hun best deden met wat ze hadden. 'Op het moment dat je kind wordt geboren, realiseer je je dat niemand iets weet. Niemand gaat naar lessen. Je hebt net een kind. Je kunt alle boeken lezen die je leuk vindt, maar helaas heeft geen van onze kinderen de boeken gelezen, dus het kan ze niet schelen. Je verzint het eigenlijk gaandeweg. '
Het resultaat is: 'naarmate je ouder wordt, krijg je meer respect en empathie voor je ouders, ik heb een goede band met hen beiden'.
Les 5: Als het fout is, is het fout
Het is een Hollywood-waarheid dat Hugh Jackman een van de aardigste jongens in de branche is, en aardig zijn is een kenmerk dat zijn vader hem heeft bijgebracht. Maar voor elke man die is opgevoed om de mensen om hem heen te respecteren, kan het lastig zijn om te weten wanneer hij moet opschieten en wanneer hij een standpunt moet innemen.
'Ik heb mijn vader nog nooit een slecht woord over iemand horen zeggen', zegt hij. 'Hij houdt altijd zijn emoties onder controle en is een echte gentleman. Ik heb geleerd dat het een toegeeflijkheid was, een egoïstische daad. En ik ben het een paar keer kwijtgeraakt op de set.
'Op de eerste X-Men, ze hadden deze jongens uit Hong Kong ingehuurd om een bepaald gevecht te schieten. Deze jongens waren snel. Ze wisten precies wat ze wilden en we deden zoiets als 33 opstellingen per dag, wat ongelooflijk is. ' Op een gegeven moment moest Jackman, als Wolverine - met echte metalen klauwen voor deze reeks - door een stuk kettingschakel snijden dat door Mystique (Rebecca Romijn) naar hem werd gegooid. Het hek was een 'ontsnapping'-prop waar hij doorheen moest scheuren, inclusief een harde rubberen staaf aan de onderkant. Dus het snijden was heel echt.
'Nu had ik al gezegd:' Jongens, we zijn oververmoeid, ik wil oefenen. ' Ze zeggen: 'We hebben maar één hek, het komt wel goed.' Ik heb zoiets van: 'Hoe zit het met die laatste balk, hoe snij ik er doorheen?' En ze zeggen: het komt wel goed. ' Ik had helemaal geen invloed, dus niemand luisterde naar me. Maar ik wist instinctief dat er iets niet klopte. '
Toen ze actie riepen, viel de stuntdubbel van Rebecca Romijn Jackman op met het hek. 'Als ze op me af komt, valt ze voorover, en toen ik door het hek sneed, miste ik haar ogen te raken. Ik hield mijn hand schuin en de hiel van mijn handpalm ging recht in haar kin en sloeg haar knock-out. '
hoe je jezelf aantrekkelijker kunt maken
Jackman grinnikt bij de herinnering - nu. 'Ik kan gerust zeggen dat dit de enige keer was dat ik ooit een meisje in het gezicht heb geslagen - en ik heb haar knock-out geslagen. Maar op dat moment was het een schokkend moment. Ik voelde gewoon een golf van schaamte en woede en vernedering. Ik was half boos op mezelf en half boos op die jongens, en ik verloor het. Ik ben het gewoon kwijt. Ik schreeuw en schreeuw: 'Dit is amateuruur!' en ik liep weg. '
Jackman pauzeert. 'Het moment was volkomen toegeeflijk, helemaal over mij. Helemaal egoïstisch. En daar voelde ik me slecht over. Dus ik heb die dag veel geleerd. De film is belangrijk. De mensen die de film maken, zijn belangrijker. '
Sindsdien reserveert Jackman zijn uitbarstingen voor Wolverines scènes met woede-uitbarstingen. Voor alle anderen is het professionaliteit en prettigheid. Maar hij leerde die dag iets anders: als je gevoel zegt dat er iets niet klopt, spreek dan luid en snel.
In één scène uit zijn film uit 2001 Kate en Leopold, Jackmans personage, een 19e-eeuwse tijdreiziger, zou een paard galopperen door het moderne Central Park. Jackman weigerde. 'Ik zei:' Ik doe deze stunt niet. ' En ze zeggen: 'Wat bedoel je? We hebben net een uur en 15 minuten besteed aan het opzetten ervan. ' Ik zei: 'Ik voel me er niet goed bij. Je vraagt me om op een paard te rijden over deze metalen roosters en kasseien die nat zijn. Ik ben niet goed genoeg om het paard te helpen als het uitglijdt. ' Ze waren boos en lieten mijn dubbelganger het doen.
'En zie, mijn dubbelganger stond op - en hij is een doorgewinterde ruiter - en het paard glijdt uit. Mijn dubbelganger kon eraf springen, en gelukkig was het paard in orde. Maar ik zou waarschijnlijk mezelf en het paard hebben gedood. '
Weten wanneer je je moet inhouden: het is een les die een 13-jarige bonenstaak veel pijn zou hebben bespaard. Maar het zou niet de man hebben gebouwd die Hugh Jackman vandaag is.
Voor meer geweldig advies om slimmer te leven, er beter uit te zien, je jonger te voelen en harder te spelen, meld je dan aan voor onze nieuwsbrief - elke dag bezorgd!
