Borstkanker is het tweede meest voorkomende vorm van kanker onder vrouwen in de Verenigde Staten, alleen overtroffen door huidkanker. Volgens Onderzoek samengesteld door de Breast Cancer Research Foundation, tegen de tijd dat 2018 voorbij is, wordt verwacht dat naar schatting 266.120 vrouwen alleen al in de Verenigde Staten met de ziekte zullen worden gediagnosticeerd. Maar hoewel het percentage borstkanker bij vrouwen schrikbarend hoog is, hebben de vooruitgang in de geneeskunde en de technologie het voor vrouwen met de ziekte mogelijk gemaakt om het te overwinnen en een lang en vol leven te leiden. In feite is de Amerikaanse Kankervereniging meldt dat voor stadium II- en stadium III-borstkankerpatiënten het overlevingspercentage na vijf jaar respectievelijk 93 procent en 72 procent is.
wat betekent het als je droomt van mieren?
Maar genoeg met de feiten en cijfers. Borstkanker is een echte ziekte die echte mensen met families en vrienden en hele complexe levens treft. Anders gezegd: elke diagnose gaat hand in hand met een volstrekt uniek verhaal. Voor een meer menselijke kijk op deze alomtegenwoordige ziekte, hier, in hun eigen woorden - met veel humor en hartzeer - onthullen deze vrouwen hoe het is om gediagnosticeerd te worden met (en te leven met) borstkanker.
1 'Het heeft echt mijn wereld verbrijzeld.'
'Tijdens de behandeling waren er enkele zeer duistere gedachten' schreef Jennifer, die was gediagnosticeerd met kanker op slechts 30 jaar oud. 'Als je voor het eerst hoort dat je kanker hebt, denk je meteen aan het ergste. Ik haatte het om mensen te vertellen en die blik van medelijden te zien. Ik voelde me niet ziek, ik zag er zeker niet ziek uit. En ik wist diep van binnen dat ik hier niet aan zou sterven. Ik wilde vrienden en familie normaal nieuws vertellen over een 30-jarige vrouw. 'Ik ben zwanger' 'We hebben een huis gekocht' 'Ik heb loonsverhoging!' Niet 'ik heb borstkanker' ... Het is erg hartverscheurend. '
2 'Werk ... hield me sterk.'
Shutterstock
Toen Preeti werd gediagnosticeerd met borstkanker op 36-jarige leeftijd was een van de vele zorgen die bij haar opkwamen de toekomst van haar bedrijf. 'Als ondernemer was er veel angst voor wie mijn evenementenplanningsbedrijf zou leiden met bruiloften die gaande waren terwijl ik in behandeling was,' schreef Preeti. 'Mijn team kwam naar voren en deed wat ze konden, en ik ben er trots op te kunnen zeggen dat wanneer mijn lichaam en geest het toelieten, ik ook kon werken. Het hield me sterk. '
3 'Ik raakte in een donkere depressie.'
Shutterstock
'In 2014 kreeg ik pijn in mijn lage rug, waarvan ik aannam dat het kwam door trailrunning. Maar een MRI onthulde de ergste nachtmerrie van elke kankerpatiënt: uitgezaaide borstkanker, ' schreef Lara MacGregor, overlevende van borstkanker en oprichter van de non-profitorganisatie Hope Scarves, over de aanvankelijke wanhoop die ze voelde over haar diagnose voordat ze hoop en steun vond. 'Kanker was uitgezaaid naar mijn botten. Na zeven glorieuze jaren werd ons gezin teruggedrongen in de wereld van kanker. Alleen deze keer was het niet hoopvol. Mijn man en ik zijn altijd het type mensen geweest dat een plan maakte en het uitvoerde. We krijgen dingen voor elkaar. Maar er was geen duidelijk pad. We waren er kapot van toen we hoorden dat mijn behandelplannen zouden zijn 'afwachten'. Hoe kan dit gebeuren? '
4 'Stop nooit met vechten.'
Voor Debbie Reft, vrijwilligerswerk en helpen anderen worstelen met borstkanker maakte haar dankbaar voor haar ondersteuningssysteem tijdens haar eigen strijd tegen de ziekte.
'Het is sindsdien zestien jaar geleden en het gaat goed met mij. Dank aan mijn familie, mijn kinderen en mijn vrienden, die zonder zou ik hier vandaag niet zijn. Ik werk nu met de American Cancer Society en doe vrijwilligerswerk als vrijwilliger bij Reach to Recovery en bezoek vrouwen die momenteel borstkanker ondergaan, misschien door ze mijn verhaal te vertellen, het zal hen hoop geven zoals ik gekregen heb. Stop nooit met vechten en houd altijd van je familie en vrienden, want zij zijn de kracht die je door de moeilijke tijden heen helpt ', zegt ze vertelde de Stichting Borstkanker.
5 'Ik ging vechten en ik ging winnen.'
Shutterstock
Hoewel sommige mensen begrijpelijkerwijs in een diepe depressie terechtkomen wanneer hen wordt verteld dat ze kanker hebben, ontwikkelen anderen een felle en vurige vastberadenheid om de ziekte te verslaan, waardoor ze zelfs de ergste delen van de behandeling kunnen doorstaan. Dat is het geval voor Natalie Gamble, een moeder, grootmoeder en overlevende van borstkanker uit Denver, Colorado, die gedeeld: 'Ik werd boos - ik bedoel boos vechten - [toen ik werd gediagnosticeerd] en besloot meteen [dat], ongeacht waar ik mee te maken kreeg, ik zou vechten en ik zou winnen.'
6 'Op de dagen dat ik alleen was, heb ik zoveel gehuild.'
Shutterstock
wat betekent het om te dromen over slangen die je aanvallen?
Voor overlevende van borstkanker Jacqueline, een van de velen worstelt met het omgaan met kanker voelde zich alleen. Hoewel zij en haar man zes jaar in Australië woonden toen ze werd gediagnosticeerd, waren al haar goede vrienden en familie in Nederland en had ze gewoon niet het ondersteuningssysteem dat ze nodig had in het nieuwe thuisland.
'Behalve mijn man was er geen familie om mee te knuffelen en te huilen' zegt Jacqueline. 'Er werd niet gekookt, er werden niet veel aanbiedingen voor praktische hulp geboden. Sommige vrienden hebben me echt in de steek gelaten, maar sommige kennissen hebben ongelooflijk veel vooruitgang geboekt. Maar op dagen dat ik alleen was, huilde ik zo veel. '
7 'Ik heb geleerd dat leven in de wetenschap dat je misschien doodgaat veel meer voldoening geeft.'
Shutterstock
Hoewel Deborah Justice-Place meerdere keren de diagnose borstkanker heeft gekregen, vindt ze nog steeds een manier om haar leven ten volle te leven - ongeacht de pijn die ze heeft.
'En wat: ik ga op een dag dood. Jij ook! Ik weet wat nu belangrijk is. Wie wil er 100 jaar leven zonder vreugde in hun leven? Ik leef de jaren die ik nog heb liever zoals ze zijn, wetende wat echt belangrijk is, in plaats van terug te gaan naar mijn oude leven. Ik ben trouwens van plan nog vele jaren met mijn kanker te leven! ' zij vertelde de Stichting Borstkanker.
8 'Mijn werk werd een zekere vriend in een onzekere tijd.'
Borstkanker is een ziekte die vol onzekerheden zit, en dus is alles wat stabiliteit kan bieden in het leven van een kankerpatiënt meer dan welkom. Toen Marianne bijvoorbeeld haar behandeling onderging, zij zegt dat 'het een grote troost was om er zeker van te zijn dat mijn baan niet in gevaar was.' Toen ze haar werkgevers op de hoogte bracht van haar diagnose, waren ze zo begripvol voor haar situatie dat ze haar zelfs lieten weten dat 'ik een baan had zolang ik wilde en kon werken op elke dag en op alle uren die ik maar wilde'.
9 'Op een dag zal dit geen optie zijn.'
Shutterstock
Amy Sumner werd ontslagen na een dubbele borstamputatie, maar hoopt dat deze behandeling niet het nieuwe normaal zal zijn voor mensen die met de ziekte worstelen.
lieve dingen om naar je vriendin te sturen
'Dus in oktober 2014 ben ik geopereerd. Ik was momenteel de winkelmanager van een sportwinkel, waar ik al negen jaar actief was, en toen ik in december vroeg om weer aan het werk te gaan met tilbeperkingen, kreeg ik 'nee' te horen en werd ik ontslagen omdat ik mijn laatste operatie in februari. Ik heb momenteel geen werk, maar ik zal er mijn missie van maken om vrouwen te helpen weten dat als ze ervoor kiezen om te proberen te leven, of als ze vechten tegen deze vreselijke ziekte, ze niet bang hoeven te zijn of gestrest moeten zijn over de angst om alles te verliezen, inclusief uw ziektekostenverzekering. Hang daar binnen! Op een dag zal dit geen optie zijn ', zegt ze vertelde de Stichting Borstkanker.
10 'Ik moest met iemand kunnen praten die mijn gevoelens niet wilde negeren.'
Shutterstock
Veel borstkankerpatiënten merken dat, hoewel hun vrienden en familieleden proberen te steunen, ze echt willen spreken met iemand die begrijpt wat ze doormaken. Neem Diana bijvoorbeeld: toen borstkanker haar een van haar borsten afnam, 'vond ze het heel moeilijk om in het reine te komen met mijn nieuwe lichaamsvorm' totdat ze eindelijk de steun zocht van een steungroep voor borstkanker en kon praten. aan iemand die wist waar ze mee te maken had.
'Eindelijk was er iemand die begreep wat ik doormaakte en die kon adviseren en zich inleven', Diana schreef. 'Het was zo verheugend om te weten dat hoe ik me voelde normaal was. Ik worstel nog steeds met mijn imago, maar ik begin het langzaam allemaal te verwerken. '
11 'Het is misschien wel het beste dat me had kunnen overkomen.'
Shutterstock
'Door mijn diagnose te krijgen, heb ik geleerd hoeveel ik dankbaar moet zijn', zegt Morton kaart, een zelfverklaarde 'thriver' van borstkanker. 'Kanker zorgde voor een volledige herevaluatie van mijn leven. Ik stopte met mijn makelaardij en geef vandaag Reiki les, spreek op conferenties en heb zelfs een boek over mindfulness geschreven. Kanker was echt een geschenk. '
12 'Borstkanker is niet alleen een' chemotherapie, operatie en doorgemaakte 'ziekte.'
Shutterstock
'Ik werd op 24-jarige leeftijd gediagnosticeerd nadat ik mijn knobbel had gevonden tijdens het aanbrengen van een plakbeha', zegt Alexandria Whitaker, een overlevende van borstkanker en PR-manager. 'Ik denk dat het meest verrassende dat ik door mijn ervaring heb geleerd, is dat borstkanker niet alleen een' chemotherapie, operatie en klaar 'ziekte is. Ik had geen persoonlijke ervaring met de ziekte, dus toen mijn reis begon, had ik geen idee dat ik voor vijf jaar medicijnen zou krijgen. '
13 'Ik weet niet hoe ik het zou doen zonder mijn man.'
Shutterstock
Mandi Hudson, de overlevende van borstkanker, geeft volledig toe dat haar weg naar herstel veel moeilijker zou zijn geweest zonder haar grootste cheerleader: haar man.
'Mike kwam naast me zitten, bracht me mijn paarse Gatorade en keek naar elke aflevering van Star Trek: The Next Generation van begin tot eind, want dat is hoeveel tijd ik heb geslapen terwijl hij wakker was. Hij kookte, hij maakte schoon en klaagde zelden. Vaak als ik gewoon niet dacht dat ik de volgende stap aankon, of de volgende dag opstond, als de tranen niet zouden stoppen, sprak mijn man me van de richel. Hij doet het nog steeds. Ik weet niet hoe ik het zou doen zonder mijn man, hij geeft me kracht '', zegt ze vertelde de Stichting Borstkanker.
14 '[Mijn kleine meid] was mijn reden om te vechten.'
'De enige persoon die me op de been hield en het grootste verschil maakte in mijn reis, was mijn dierbare kleine meid', zegt moeder en overlevende van borstkanker Julie. 'Ik beschreef haar als mijn therapie [en] mijn medicijn tijdens een paar zeer zieke dagen met chemo. Ze was mijn reden om te vechten. Hoewel het soms een uitdaging was, heeft ze de dagen en lange nachten zeker beter gemaakt, gewoon met een glimlach of door haar te zien leren lopen, praten, spelen en knuffelen. '
8 toverstokken als gevoelens
15 'Mijn Facebook-vrienden waren een geweldige bron van steun.'
Shutterstock
Na urenlange operaties deelde Karen McGuire, overlevende van borstkanker, een Facebook-bericht met haar vrienden dat het ultieme geschenk werd en inzicht en steun gaf van anderen die ze hard nodig had. Hun steun hielp haar een positief gevoel van eigenwaarde en humor te behouden, dat van onschatbare waarde was tijdens deze moeilijke tijd in haar leven. 'En het beste advies dat ik kon geven: blijf positief, houd je gevoel voor humor, zoek de positieve kant', zei ze zei
