De geschiedenis van de cinema heeft ons een aantal onuitwisbare klassiekers opgeleverd, zoals films Burger Kane Weg met de wind De peetvader , en witte Huis Maar er zijn ook stinkers van klasse A, films die zo vreselijk zijn bedacht - slechte productiewaarden, amateuristische regie en enkele van de slechtste acteerprestaties aan deze kant van een toneelstuk op de middelbare school - dat we niet zeker weten of we moeten lachen of huilen. We lachen meestal, omdat er gewoon iets bevredigend aan een film is dat zo erg is dat het goed is. Spectaculaire mislukkingen hebben een zekere charme die niet te ontkennen is. Misschien is het omdat ze ons herinneren aan onze eigen menselijkheid, en hoe niemand van ons echt perfect is.
Of misschien is het gewoon leuk om te zien hoe andere mensen het zo verpesten. Noem het filmisch kwaadaardige vreugde.
Laten we met dat in gedachten eens nader kijken naar de rijke canon van 'Ik kan niet geloven dat iemand dit groen licht heeft gegeven'-klassiekers. Ontdek wat de absoluut ergste, verbijsterend vreselijke, iedereen-betrokken-nog-een-verontschuldiging-aan-de-planeet-film was die elk jaar wordt uitgebracht sinds het midden van de vorige eeuw. En voor sommige valkuilen in Hollywood waren dat zo dichtbij moet je deze eens bekijken 50 originele titels voor hitfilms We zijn zo blij dat het niet is gebeurd.
1950: Rocketship X-M
NAAR missie naar de maan gaat van de baan en vijf astronauten belanden in plaats daarvan op een radioactieve Mars, waar ze ontdekken dat een atoomoorlog de eens bloeiende Martiaanse beschaving heeft gedecimeerd. Maar wat nog belangrijker is, een van de astronauten is een vrouw, en ze moet zo vaak mogelijk neerbuigend worden behandeld. Het personage van Lloyd Bridges vraagt haar: 'Waarom moet een vrouw op ruimtereizen gaan en haar mooie hoofdje vullen met feiten en cijfers?' Ja, misschien wil je je tijd besteden aan het kijken naar iets beters, zoals deze De 40 beste tienerfilms ooit gerangschikt!
1951: Bedtijd voor Bonzo
Ronald Reagan probeert een chimpansee moraliteit bij te brengen, en het verloopt ongeveer zoals je zou verwachten. Deze film zou waarschijnlijk zijn vergeten als de hoofdrolspeler niet president van de Verenigde Staten werd. Maar als zodanig werd het de B-film waar presentatoren van late night talkshows en punkrockbands graag naar verwezen, met een criticus die zei dat Reagan 'de eerste president in de geschiedenis was die werd overtroffen door een chimpansee'.
1952: Grote Jim McLain
Misschien wel van John Wayne slechtste film- en eentje die praktisch riekt naar paranoia uit het McCarthy-tijdperk - Wayne speelt een commie-busting-onderzoeker voor de House Un-American Activities Committee die naar Hawaï reist op zoek naar 'vuile' commies. Het is niet alleen slecht filmmaken, maar het herinnert ons eraan hoe lelijk de Red Menace-bangmakers eigenlijk waren. Als je iets wilt dat echt de moeite waard is, bekijk deze dan eens 100 beste films om te bekijken op Netflix.
1953: Robot Monster
Afbeelding via Wikimedia Commons
Het bevat wat de Golden Turkey Awards het 'Most Ridiculous Monster in Screen History' noemden, een wezen genaamd Ro-Man dat in feite gewoon een acteur is in een gorillakostuum en wat lijkt op een duikhelm. Het ding valt een picknickfamilie aan met een Death Ray die is ontworpen om de mensheid te vernietigen, maar gelukkig is de vader een wetenschapper die toevallig een speciaal serum heeft dat beschermt tegen Death Rays. Kasteel van Frankenstein magazine noemde het 'zeker een van de beste verschrikkelijke films ooit gemaakt'. Bekijk deze om horrorfilms te bekijken die echt de moeite van het bekijken waard zijn 40 beste horrorfilms om jezelf helemaal gek te maken.
1954: Moordenaars vanuit de ruimte
Geregisseerd door de minder getalenteerde broer van Billy Wilder, is het een zwart-wit apocalyptisch verhaal van een wetenschapper die zweert dat hij is ontvoerd door buitenaardse wezens, en hij is er vrij zeker van dat ze ons allemaal gaan veroveren met gigantische insecten. Het had psychologisch angstaanjagend moeten zijn in een Twilight Zone een beetje, maar uiteindelijk was het precies het tegenovergestelde. Het hielp niet dat, vanwege het lage budget, de buitenaardse wezens gewoon acteurs waren met plastic eierbakjes voor hun ogen, die er hilarisch uitzagen als wiebelogen. Waarschijnlijk de minst enge buitenaardse wezens die ooit voor een low-budgetfilm zijn gemaakt.
1955: Gigante, het vuurmonster
Een Godzilla-vervolg dat om een of andere vreselijke reden besluit om Godzilla te hernoemen. Ja sorry, reusachtig heeft gewoon niet dezelfde ring. Dit heeft ook de twijfelachtige eer om de eerste Godzilla-film te zijn die overgaat in pure dwaasheid. En voor een filmserie over een gigantische, vuurspuwende hagedis zegt dat iets. De plot betreft twee jongens in rubberen pakken die vechten om een miniatuurstad, met af en toe schoten van Japanse burgers die er doodsbang uitzien en rennen. En dan uiteindelijk, Godzilla- is , bedoelen we Gigantis - wordt bedolven onder een lawine van ijsblokjes.
1956: Fire Maidens of Outer Space
Afbeelding via Wikimedia Commons
Een celluloid trein wrak die filmhistoricus IQ. Hunter, ooit geprezen als 'de slechtste Britse film ooit gemaakt', gaat over de verloren beschaving van Atlantis - die op mysterieuze wijze allemaal aantrekkelijke jonge vrouwen zijn - die om de een of andere reden nu op Jupiter wonen. Oh, en er is een monster genaamd 'Black God' op jacht naar blanke vrouwen, dus het is niet racistisch of zo. Yikes!
1957: Aanval van de krabmonsters
Dit juweeltje van regisseur Roger Corman , bekend als de 'King of the Bs' (zoals in b-films), gaat over gigantische krabmonsters die erop uit zijn de mensheid te vernietigen. Het bevat een van de ergste dialogen die ooit op film zijn vastgelegd, inclusief deze hilarische zin van een van de monsters: 'Dus je hebt me verwond! Ik moet een nieuwe klauw laten groeien, goed en wel, want ik kan het in een dag doen, maar zul je een nieuw leven laten groeien als ik de jouwe van je heb afgepakt? '
1958: De wilde vrouwen van Wongo
Als je op zoek bent naar een film die zo verbazingwekkend seksistisch en racistisch is dat je je ogen niet gelooft, dit is de film voor jou. Het is het verhaal van een stam van mooie vrouwelijke krijgers die vastzitten op een eiland met afschuwelijke, zwakke mannen, die al snel ontdekken dat er een nabijgelegen eiland is vol met strakke, knappe mannen vervloekt met, je raadt het al, buitengewoon onaantrekkelijke vrouwen. Ze verenigen zich om een leger aapmensen te bevechten, en er is een super irritante papegaai die doorlopend 'commentaar' geeft.
1959: Plan 9 vanuit de ruimte
Afbeelding via Wikimedia Commons
Master of Schlock Ed Wood's hoogtepunt, en een film die door The Golden Turkey Awards werd aangekondigd als de 'Worst Film Ever', het heeft zoveel huiveringwekkende momenten dat je ze nauwelijks allemaal kunt opnemen met slechts één vertoning. Het vreselijke script, het lachwekkende acteerwerk, de speciale effecten die een 5-jarige beter had kunnen doen. Het is ook de laatste film van horrorlegende Bela Lugosi, en toen hij stierf voordat Wood zich kon inpakken, werd hij vervangen door de chiropractor van zijn vrouw, die net zijn gezicht verborg met een cape.
1960: Goliath en de Draak
Niemand minder dan een autoriteit dan de oprichter van de Golden Raspberry Award, John Wilson, koos hiervoor filmische ramp als een van de leukste slechte films ooit gemaakt, ook in de zijne Officiële Razzie Movie Guide Wat maakt het zo vreselijk en tegelijkertijd geweldig? Het heeft 'lachwekkende beesten', schreef Wilson, waaronder een driekoppige hond uit de onderwereld die 'meer lijkt op een driekoppig berenveltapijt'. Au.
1961: Het beest van Yucca Flats
Afbeelding via Wikimedia Commons
Beschaamd door critici en comedians - zelfs de bende van Mystery Science Theatre kon er nauwelijks doorheen zitten - het gaat over een Sovjetwetenschapper die overgaat naar de VS en een radioactief monster wordt. (Als je het nu nog niet gemerkt hebt, was het een zeer gevaarlijk beroep om wetenschapper te zijn in het midden van de 20e eeuw.) Gerenommeerde sci-fi filmcriticus Bill Warren beweert dat Yucca Flats 'is misschien wel de slechtste niet-pornografische sciencefictionfilm ooit gemaakt.'
1962: Zien
Afbeelding via Wikimedia Commons
Arch Hall, Jr., heeft misschien de twijfelachtige eer gekregen 'de slechtste mannelijke hoofdrol in de geschiedenis van de cinema' te behalen, volgens veel fans en critici online, met deze vreselijke film over een holbewoner die naar Palms Springs, Californië dwaalt en valt. voor een tienermeisje. Crow T. Robot van Mystery Science Theater 3000 vatte zijn karakter als volgt samen: 'Hij is een cyste met tanden en haar.'
1963: Wangedrocht
Ook gekend als Het atoombrein , volgt deze zwart-wit cultklassieker een rijke oude vrouw die atoomkracht wil gebruiken om haar hersenen te laten transplanteren in het lichaam van iemand die jonger en heter is, zoals een buitenlandse huishoudster die 'niet gemist zal worden'. Als het vreselijk klinkt, is dat omdat het zo is (en toch is het ook geliefd genoeg bij sommigen dat een Kickstarter-campagne haalde $ 27.000 op voor een volledig herstel van de film)
1964: De kerstman verovert de marsmannetje s
Monster Times , dat was de New Yorker van horrorfilms in de jaren '70, verwierp (of misschien gevierd) deze absurde titel B-film als 'Absoluut de slechtste sciencefictionfilm ooit gemaakt, op geen enkele na'. Het begint met een echt verfoeilijk lied, 'Hooray for Santa Claus' - waarin een koor van kinderen zijn naam 'Santee Claus' uitspreekt - en vanaf daar wordt het alleen maar bizarder. Martiaanse ouders maken zich zorgen dat hun kinderen te veel tv kijken, dus ontvoeren ze de kerstman om wat kerstsfeer naar Mars te brengen. En toen gingen mensenkinderen op pad om de kerstman te redden, en er is een robot genaamd Torg die eruitziet als een stel kartonnen dozen met gespoten zilver die de kerstman proberen te vermoorden, maar uiteindelijk komt het allemaal goed.
1965: Monster een Go-Go
Afbeelding via Wikimedia Commons
Het is moeilijk om maar één ding vast te stellen dat deze film zo'n filmische puinhoop maakt. Het helpt dat de oorspronkelijke regisseur stopte nadat het geld op was, en toen pakte een andere regisseur het op en besloot het hele ding te herschikken. In de voltooide film verschijnen personages en verdwijnen vervolgens, om later weer te verschijnen. Er zijn verwarrende danssequenties en een monster dat in de riolen van Chicago woont, behalve dat hij uiteindelijk weg is. 'De grens tussen sciencefiction en science fact is microscopisch dun', legt de verteller uit, alsof daarmee het verwarrende plot mooi wordt afgerond. Filmcriticus Dennis Schwartz noemde het 'een van de meest onsamenhangende films ooit gemaakt', en we moeten het ermee eens zijn.
1966: Rode Zone Cuba
Kevin Murphy, een schrijver en artiest die letterlijk honderden vreselijke films heeft doorgenomen Mystery Science Theater 3000 , werd gevraagd tijdens een Reddit AMA om zijn persoonlijke keuze voor de meest gehate film te noemen. Hij pakte Rode zone Cuba , en het is gemakkelijk te zien waarom. Het complot betreft een ex-gevangene en zijn vrienden die zich aanmelden om deel te nemen aan de invasie van de Varkensbaai, dan worden gevangengenomen, maar erin slagen om een van Fidel Castro's vliegtuigen te stelen en naar huis te vliegen, alleen om te gaan mijnen naar edelmetalen, waar iedereen wordt gedood in een vuurgevecht met de politie.
1967: Schiet op Sundown
Als je alleen geweldige uitvoeringen van Jane Fonda en Michael Caine verwacht, bereid je dan voor om teleurgesteld te zijn. Een poging om het Zuiden te schilderen als een racistische hel eindigde met het tegenovergestelde Leven Magazine noemde het een 'afschuwelijke film' die 'waarschijnlijk de slechtste grote productie was die in de jaren zestig uit Hollywood kwam'. Niet alleen het jaar, maar ook de hele decennium
1968: Een plek voor geliefden
Afbeelding via Wikimedia Commons
Er is iets met een heel, heel slechte film die filmcritici in dichters verandert. Deze Frans-Italiaanse rom-com over een stervende modeontwerper (gespeeld door Faye Dunaway) die verliefd wordt op een autocoureur ziet er onschuldig genoeg uit. Maar Roger Ebert noemde het het 'vreselijkste stukje pseudo-romantische slop die ik ooit heb gezien!' En LA Times criticus Charles Champlin voegde eraan toe dat het 'de slechtste film was die ik het hele jaar en mogelijk sinds 1926 heb gezien'.
1969: Kan Heironymus Merkin ooit Mercy Humppe vergeten en echt geluk vinden?
Acteur en zanger Anthony Newley produceerde, regisseerde, schreef mee en speelde in deze krankzinnige en onsamenhangende film musical Over hemzelf. Of beter gezegd, alle vrouwen met wie hij intiem is geweest. Zoals Filmdreiging vatte hun recensie in één woord samen: 'Eeek!'
1970: Myra Breckinridge
Afbeelding via Wikimedia Commons
Ook al zijn we grote fans van Raquel Welch, we kunnen niet begrijpen waarom ze ermee instemde om in deze X-rated blindganger te verschijnen, met een paar scènes die zo schokkend en zo slecht van smaak zijn dat we niet eens beschrijft hen. Het werd gekenmerkt als een van de slechtste films aller tijden The Book of Lists , en Leonard Maltin noemde het 'zo slecht als elke film ooit gemaakt'.
1971: De laatste film
Opgenomen in die baanbrekende gids voor verachtelijke cinema, De vijftig slechtste films aller tijden was deze neo-western de opvolger van Dennis Hopper Easy Rider , en het heeft zijn carrière bijna verzwakt. Er gaan zoveel geruchten rond - zoals dat het slechts een paar weken in een enkel theater in New York speelde en Hopper meer dan een decennium uit Hollywood verbannen werd - en het kreeg pas onlangs een herstelde release, dankzij inspanningen door Hopper voordat hij stierf. Het blijft een filmische waarschuwing van wat er gebeurt als je een acteur een miljoen dollar geeft en hem vertelt: 'Ga naar Peru en doe wat dan ook.'
twee van kopjes carrière
1972: Doomsday Machine
Dit is een film die zes jaar duurde om te maken- het werd verlaten door de oorspronkelijke cast en regisseur - en is nog steeds een van de slechtste films van de 20e eeuw. Het complot betreft een team van astronauten, gelijkmatig verdeeld over super hete mannen en vrouwen, die leren nadat ze in de ruimte zijn gelanceerd dat het hun missie is om zich voort te planten en de mensheid voort te zetten, aangezien de Chinese regering van plan is de wereld te vernietigen met een apparaat voor de dag des oordeels. Hoe erg is het eigenlijk? De website die PopMatters beschrijft is als een ' MST3K Uitdaging op seizoen 4. ' Als je nerdy genoeg bent om te weten wat dat betekent, heb je misschien wel de verdedigingsmechanismen voor sarcasme om een screening te overleven.
1973: Verloren horizon
Esquire beloonde het met de twijfelachtige eer van 'Worst Movie of the Year', en Arthur Cooper schreef voor Newsweek , vond het 'zo opbeurend als een bh van een walvisbeen - en net zo gedateerd'. Dus waar gaat het over? EEN magische stad genaamd Shangri-La waar iedereen jong en opgewekt en blank is en ze vreselijke liedjes zingen die op de een of andere manier zijn geschreven door Burt Bacharach. (Bacharach klaagde verder dat deze musical zijn carrière bijna had gedood.)
1974: Breng me het hoofd van Alfredo Garcia
Sam Peckinpah, de regisseur die ons gaf The Wild Bunch en Pat Garrett en Billy the Kid , gaf ons dit ook roadtrip film over een sekswerker en pianist die een premie van een miljoen dollar proberen te innen op een dode gigolo. Zoals de Wall Street Journal greep op de release, 'de enige soort analyse die het echt uitnodigt, is psychoanalyse.'
1975: Eindelijk liefde
Afbeelding via Wikimedia Commons
Je weet dat je een slechte film hebt als de schrijver en regisseur een persbericht met verontschuldigingen naar elke krant in het land sturen. Een poging om de magie van Hollywood-musicals uit de jaren dertig na te bootsen, de cast bevat een zingende Burt Reynolds, die je een redelijk goed idee zou moeten geven van wat je kunt verwachten. Esquire noemde het 'de slechtste filmmusical van dit - of van welk decennium dan ook', en het won een Golden Turkey Award voor de 'Worst Musical Extravaganza of All Time'.
1976: De Missouri breekt
Hoe kon een film met een cast met alle sterren , met iconen en filmlegendes Marlon Brando, Jack Nicholson en Harry Dean Stanton, zo slecht? Vertrouw ons, het is baaaaaad Het gaat over een bende rustlers die een boerderij gebruiken als vermomming voor hun wetsovertreding, en ze komen ermee weg totdat Marlon Brando ze probeert neer te schieten, vaak terwijl ze bizarre kostuums draagt, inclusief (zet je schrap) frontierswoman drag. Leonard Maltin noemde het 'een van de slechtste' grote 'films ooit gemaakt.'
1977: Exorcist II: The Heretic
Afbeelding via Wikimedia Commons
Hoe ga je mis met een vervolg op een van de engste horrorfilms uit de filmgeschiedenis? Wie weet, maar dat is wat er gebeurde met deze uiterst onbarmhartige film, die origineel is Exorcist regisseur William Friedkin noemde 'een van de slechtste films die ik ooit heb gezien'. In deze aflevering is Regan MacNeil nu een tiener en nog steeds niet over haar 'Ik was bezeten door de duivel' jeugd. De Golden Turkey Awards kozen dit als de op een na slechtste film ooit gemaakt , net erna Plan 9 vanuit Outer Space
1978: Ik spuug op je graf
Afbeelding via Wikimedia Commons
Het soort film waar je je ergste vijand niet doorheen zou dwingen. Aanhangers hebben beweerd dat het pro-vrouw is, maar het is allesbehalve. We zijn het eens met Roger Ebert, die de film nulsterren gaf en het afgedaan als 'een gemene zak vuilnis ... zonder een greintje artistiek onderscheid' en beweerde dat het doornemen 'een van de meest deprimerende ervaringen van mijn leven was'.
1979: Caligula
Afbeelding via Wikimedia Commons
Een film over het seksleven van het Romeinse koningshuis, gefinancierd door Penthouse uitgever Bob Guccione. Hoe erg kan het zijn? Verscheidenheid , samenvattend de kritische consensus, noemde het een 'morele holocaust'. Als je een veelvraat bent voor straf, is er een 930 minuten 'Imperial Edition' die er is, maar we kunnen ons niet voorstellen welke gruwelen er niet in de originele versie zaten.
1980: Kan de muziek niet stoppen
Jack Morrell (Steve Guttenberg) is een worstelende muzikant die probeert een platencontract te krijgen, dus roept hij de hulp in van een zingende politieagent, cowboy, bouwvakker, soldaat, indiaan en motorrijder. Je weet wel, zoals iemand doet. EEN film die niet alleen inspireerde tot de oprichting van de Golden Raspberry Awards (of 'Razzies'), het was de eerste winnaar die Xanadu voor Slechtste film van het jaar.
1981: Tarzan, de aapmens
Afbeelding via Wikimedia Commons
De meeste critici en het publiek verwierpen deze Tarzan-remake - een criticus noemde het een 'filmische gruweldaad' en 'een van de allertijden ergste' - waarin Bo Derek speelde als Tarzan's vrouw, of vriendin, of wat dan ook, met sprankelende zinnen als 'I' Ik ben best in staat om zonder hulp een bad te nemen. ' Maar de New York Times waren iets meer acceptabel en applaudisseerden de filmmakers voor het presenteren van mevrouw Derek 'in zoveel verschillende poses, naakt en seminudie, als er dagen van het jaar zijn'. Er is ook een personage genaamd Tarzan in de film, maar niemand merkte het echt.
1982: Het speelgoed
NAAR verwende en rijke blanke jongen huurt Richard Pryor in , een Afro-Amerikaanse man, als zijn 'speeltje'. Um ... alsjeblieft nee. We denken dat Richard Pryor een van de grappigste komieken was die ooit heeft geleefd, maar zelfs hij kon dit 'het is als slavernij maar grappig' uitgangspunt niet uithalen. De kritische reactie liep uiteen van 'pijnlijk kostbaar' tot 'absoluut verschrikkelijk!'
1983: Blijven leven
Rocky regisseert een vervolg op Zaterdag avond koorts, vanwege natuurlijk. Als een film over dansen , geschreven en geregisseerd door Sylvester Stallone, klinkt als de woordenboekdefinitie van 'gruwel', je zou gelijk hebben! Het was een van de eerste films op Rotten Tomatoes die een Tomatometer-score van 0 procent behaalde, een record dat tot op de dag van vandaag behouden blijft.
1984: Cannonball Run II
Afbeelding via Wikimedia Commons
Een vreselijk vervolg op een toch al behoorlijk vreselijke film. Had de wereld er nog een nodig? Cannonball Run Legendarisch Chicago Tribune criticus Gene Siskel noemde het 'de slechtste film ooit gemaakt', maar het was niet eens vreselijk genoeg om er de beste in te zijn. Ondanks dat het genomineerd was voor acht Golden Raspberry Awards, nam het geen enkele prijs mee naar huis.
1985: Perfect
NAAR multi-Razzie genomineerde dat voelt alsof John Travolta dacht: 'Ik wil ervoor zorgen dat het publiek de ware diepten van mijn middelmatigheid waardeert.' Als ze het niet eerder hadden gedaan, wisten ze het met deze stinker. Hoewel Quentin Tarantino erop heeft aangedrongen dat dit liefdesverhaal dat zich afspeelt in een fitnessclub 'enorm ondergewaardeerd' wordt, is dat waarschijnlijk alleen waar als Jamie Lee Curtis een wedgie krijgt in trainingskleding terwijl je extreme squats doet, jouw idee van high-art is.
1986: Howard de eend
Afbeelding via Wikimedia Commons
Lang geleden Ijzeren man en Avengers: Infinity War en alle andere heroïsche meesterwerken van Marvel Cinematic Universe die tussen de twee in kwamen, dit was de eerste live action-bewerking op groot scherm van een Marvel-stripfiguur. En het speelde ... een antropomorfe eend. tv-gids verklaarde dat het 'een van de slechtste films met een groot budget ooit was', en het blijft de laagst gewaardeerde George Lucas-productie in de geschiedenis van Rotten Tomatoes.
1987: Ishtar
Volgens Roger Ebert spelen Warren Beatty en Dustin Hoffman de hoofdrol in deze 'levenloze, massieve, logge oefening in mislukte komedie' als een paar talentloze loungezangers die naar Marokko reizen op zoek naar werk. Ja, het had een opgeblazen budget en verdiende niet veel aan de kassa. Maar dat is niet de reden waarom deze film zo'n spectaculaire mislukking was. Het was gewoon diepgaand, beledigend niet grappig, of zo Tijd Magazine beschreef het, een van de slechtste ideeën van de 20e eeuw.
1988: Hobgoblins
Afbeelding via Wikimedia Commons
'Oh, man, je hebt geen idee van de marteling die het was om deze film in een week tijd meerdere keren te bekijken', zei Mystery Science Theater 3000 schrijver Paul Chaplin, over het feit dat hij verschillende vertoningen van Hobgoblins 'Het schiet regelrecht naar de top van de lijst van de slechtste films die we ooit hebben gemaakt.' Een flagrante afzetterij Gremlins , deze hopeloze horror-wannabe is echt ondragelijk om naar te kijken, en lang niet zo eng als het beweert te zijn.
1989: Dingen
Afbeelding via Wikimedia Commons
Een film die zo slecht is - en een film waarvan de grootste aanspraak op roem is dat volwassen filmactrice Amber Lynn haar mainstreamdebuut niet mikt op iets anders dan 'slecht' - dat zelfs een tijdschrift zichzelf noemt Cinema Riool zou het afdoen als de 'slechtste film ooit gemaakt', eraan toevoegend dat het 'iedereen die ernaar kijkt mentaal kan verwoesten'.
1990: Trol 2
Afbeelding via Wikimedia Commons
Het is moeilijk om zelfs maar bij te houden hoeveel critici beweren dat dit vervolg - een film die, ondanks de titel, helemaal geen trollen bevat - de slechtste film aller tijden is. Van NPR tot A.V. Club, ze zijn het er allemaal over eens dat het niet veel erger wordt dan dit. Voormalig kindsterretje Michael Stephenson was zo getraumatiseerd door te verschijnen in de enige film ooit gemaakt over vegetarische goblins dat hij 20 jaar later een documentaire maakte over zijn ervaring (en de vreemde cultstatus van de film), genaamd Beste slechtste film
1991: Highlander II: The Quickening
Afbeelding via Wikimedia Commons
We zullen eerlijk zijn, het enige dat we ons herinneren over deze dystopische niet-klassieker, is dat de plot Sean Connery, de ozonlaag en een enorme koepel omvat die alles donker maakt. Ook sprak een van de acteurs in een duidelijk gekunstelde bariton, waarvan hij later toegaf dat hij bedoeld was om hem als Orson Welles te laten klinken. Dit vervolg heeft een perfect onvolmaakte score van 0 procent 'Rotten', en Roger Ebert noemde het 'bijna geweldig in zijn slechtheid', wat suggereert dat 'in de komende decennia en generaties deze film op gedempte toon zal worden herinnerd als een van de onsterfelijke dieptepunten. punten van het genre. '
1992: Hou op! Of mijn moeder zal schieten
De Sylvester Stallone-komedie over een politieagent en zijn bejaarde moeder met geweren, waarvan Roger Ebert destijds volhield dat het 'een van de slechtste films was die ik ooit heb gezien', zo volkomen onaardig en slecht bedacht was dat zelfs zijn ster het afschuwelijk vindt. Stallone noemde het 'misschien wel een van de slechtste films in het hele zonnestelsel, inclusief buitenaardse producties die we nog nooit hebben gezien'.
1993: Kijk wie er nu praat
De derde ( derde! ) vervolg in een filmserie over baby's sarcastische, liefdevolle gesprekken voeren die alleen zij kunnen horen. Maar nu zijn er puppy's die ook praten, dus je weet duidelijk dat deze een beetje intellectueler zal worden. Het bombardeerde aan de kassa, waardoor de serie in wezen op dezelfde manier werd beëindigd als de hond Oude Roeper werd beëindigd, en met een goedkeuringspercentage van 0 procent op Rotten Tomatoes, blijft het een van die films die moreel onverdedigbaar is, zelfs voor krijgsgevangenen.
1994: noorden
Afbeelding via Wikimedia Commons
De komedie van Rob Reiner moet worden herinnerd als het filmdebuut van Scarlett Johansson, maar in plaats daarvan wordt het vooral herinnerd als de inspiratie voor Roger Eberts meest gevierde recensie in één zin: 'Hated hated hated hated hated hated this movie.' (Het werd vervolgens in talloze memes gebruikt en werd de titel van een van Eberts boeken.) Jaren later herinnerde scenarioschrijver Alan Zweibel zich dat hij Ebert op straat tegen het lijf liep en tegen hem zei: 'Die trui die je draagt? Ik haat, haat, haat, haat, haat die trui. '
negentienvijfennegentig: Showgirls
Afbeelding via Wikimedia Commons
Er zijn maar weinig films zo gevierd omdat ze zo weerzinwekkend zijn. Dit verhaal van een exotische danseres (gespeeld door Elizabeth Berkley) die naar Las Vegas verhuist om een ster te worden, werd geen kaskraker. Het werd echter een hit bij de Golden Raspberry Awards en won zeven Razzies en 13 nominaties, een record dat sindsdien door geen enkele film moet worden geëvenaard. Het werd ook door de Raspberry Awards uitgeroepen tot Slechtste foto van het decennium - en gezien de concurrentie is dat een hele prestatie.
1996: Striptease
Afbeelding via Wikimedia Commons
Slechts een jaar later Showgirls , een andere film over vrouwen die hun kleren uittrekken - dit keer Demi Moore, die een exotische danseres wordt zodat ze de voogdij over haar dochter kan krijgen - in theaters arriveerde om te bewijzen, zoals cultuurcriticus Joe Queenan ooit opmerkte, 'dat op een gegeven moment dag heeft Hollywood het potentieel om de slechtste film in de geschiedenis uit te brengen. '
1997: Batman en Robin
Afbeelding via Wikimedia Commons
De film die een franchise heeft gedood. Ja, na jaren van eindeloze Batman-sequels, die elk meer geld verdienden dan de vorige, leek het erop dat de kruisvaarder van Gotham City niet te stoppen was. Maar toen trok George Clooney een rubberen pak met tepels aan en het stortte allemaal in elkaar. Clooney en andere castleden verontschuldigen zich nog steeds voor de ramp tot op de dag van vandaag, en regisseur Joel Schumacher gaf zelfs toe dat het een vergissing was bij een speciale uitgave van de film.
1998: Armageddon
Het zegt iets dat in een jaar mee gaat twee vreselijke films over gigantische asteroïden die naar de aarde storten- Diepe gevolgen was de andere- Armageddon viel op als niet alleen de meer belachelijk smakeloze van de twee, maar als een van de ergste dingen die mensen het hele jaar door hebben gemaakt. Het melodrama was pijnlijk overdreven, zelfs volgens de normen van rampenfilms, en 'definieerde de standaard voor zomerdom', aldus de Wall Street Journal Naast het winnen van Bruce Willis zijn tweede Razzie, werd de film ook door Roger Ebert uitgekozen als de slechtste film van 1998, net als de Spice Girl-film. Spice World
1999: Babygenieën
Ze zeggen dat degenen die niet van de geschiedenis leren, gedoemd zijn het te herhalen. Dat is de enige plausibele verklaring waarom de wereld zo'n film moest doorstaan Kijk wie er praat en iemand in Hollywood dacht eigenlijk: 'Daar zouden we meer van moeten doen, maar met griezelige digitale effecten.' Dit onnodige verhaal van baby's die in volledige zinnen praten, heeft maar één blijvende erfenis: Bovenaan staan in de lijst met 100 internetfilms van Internet Movie Database Tenminste totdat het werd afgeslagen door zijn al even nachtmerrie-opwekkende vervolg, SuperBabies: babygenieën 2
2000: Battlefield Earth
Winnaar van zeven Golden Raspberry Awards, inclusief Worst Picture en Worst Screen Couple (voor John Travolta en 'iedereen met hem op het scherm'), dit is de best mogelijke manier waarop we een nieuw millennium konden ingaan. Gebaseerd op een roman van L. Ron Hubbard over alcoholische buitenaardse wezens met vreemd haar, het is een travolta slecht acteerwerk, alsof hij de wereld voor eens en voor altijd probeerde te bewijzen dat hij de slechtste acteur ter wereld is.
Zelfs de scenarioschrijver, JD Shapiro, was niet blij met de film en publiceerde een verontschuldiging in de New York Post waarin hij klaagde over de 'campy-dialoog, aliens in KISS-laarzen en iedereen die Bob Marley-pruiken droeg'.En als dat je smaak voor filmische onzin niet bevredigt, bekijk deze dan eens 40 hilarisch onpraktische dingen die altijd in films gebeuren.
2001: Glitter
Het moest de doorbraakrol van pophitmaker Mariah Carey als filmster zijn. In plaats daarvan is het het meest opmerkelijk omdat het is de enige film in de geschiedenis van Golden Raspberry die een nominatie kreeg voor decolleté (Mariah's) voor 'Worst Screen Couple'. De critici waren niet aardig tegen het acteerwerk van Carey: 'Carey lijkt zich het meest zorgen te maken over het stevig gesloten houden van haar lippen als een kind met beugels,' de Village Voice grinnikte. 'En als ze een emotie probeert - welke emotie dan ook - ziet ze eruit alsof ze haar autosleutels is kwijtgeraakt.'
Carey heeft nog steeds geen persoonlijke verantwoordelijkheid voor de ramp genomen, en heeft er ooit op aangedrongen dat de film alleen gebombardeerd werd omdat hij op 11 september 2001 werd uitgebracht. 'Zou er een slechtere dag kunnen komen voor die film om uit te komen?' zij vroeg. Ja. Letterlijk een andere dag.
2002: Weggevaagd
Madonna had een geschiedenis van het maken van vreselijke films met haar vriendjes en hubbies, van Warren Beatty in Dick Tracy naar Sean Penn in Shanghai Surprise, maar deze Italiaanse arthouse-remake, geregisseerd door haar (binnenkort ex-) echtgenoot Guy Richie, onderscheidt zich als haar absolute slechtste.
Met in de hoofdrol een onuitstaanbare rijke snob, bracht ze niets anders dan indrukwekkende buikspieren. 'Ik heb hier een goed gevoel bij', voorspelde ze voor de première, maar het bleek dat haar gevoelens tegen haar loog. Richie troostte tenminste in hoeveel Weggevaagd was verafschuwd. 'Het moet de eerste film zijn die met een recensie voorpaginanieuws haalt', merkte hij op. 'Ik denk dat 21 kranten in Amerika een verhaal hadden over hoe verschrikkelijk het was.'
2003: Lelies
De meeste slechte films zijn na een paar jaar snel vergeten, maar Lelies was zo erg dat het een blijvende impact had op de Engelse taal. Volgens de Wereldwijde taalmonitor , een bedrijf dat taaltrends volgt, heeft 'Gigli' een nieuwe betekenis gekregen in de moderne cultuur en dient het als een afkorting voor 'echt slecht'. Zoals in: 'Ik bestelde eten bij die nieuwe afhaalrestaurant. Het was Gigli. Ik heb dagenlang maagvergiftiging gehad. '
We voelen ons een beetje schuldig door deze veel verguisde film voor de gek te houden, dus laten we de wreedste beoordeling over aan de satirische krant de Ui , die ooit liep een verhaal met de titel 'Gigli-focusgroepen eisen een nieuw einde waarin zowel Affleck als Lopez sterven.'
2004: Catwoman
Wanneer een film Halle Berry in een nauwsluitend catsuit heeft en dat is het nog steeds beschimpt als een van de slechtste superheldenfilms ooit gemaakt , dat is een prestatie. Het strekt haar tot eer dat Berry opdook bij de Golden Raspberry Awards om haar Worst Actress Award persoonlijk in ontvangst te nemen, en terwijl ze haar Oscar vasthield (voor Monster's Ball ), bedankte ze de studio, Warner Brothers, 'dat ze me in een stuk (krachtterm), vreselijke film had gestopt ... Het was precies wat mijn carrière nodig had.'
2005: Vuile liefde
Voordat ze de stem van anti-vaxxers werd, was Jenny McCarthy een voormalige Playboy model dat om de een of andere reden dacht om de vrouwelijke Tom Green te worden, klonk als een goede carrièrestap. Hoewel haar brutale spektakel Vuile liefde won vier Razzie Awards, waaronder slechtste film, regisseur, actrice en scenario, Roger Ebert was terughoudend om McCarthy zelfs te prijzen omdat hij vreselijk was, en de film af te doen als zo zielig 'dat het niet tot het niveau van slechtheid stijgt'. Het is hopeloos incompetent. '
Oh, en om nog erger te maken, de film werd geregisseerd door de echtgenoot van McCarthy en het paar scheidde minder dan een maand nadat de film was geopend. Niet dat de twee dingen met elkaar verband houden, maar, weet je, het heeft waarschijnlijk niet geholpen.
2006: Basisinstinct 2
Het kostte meer dan een decennium van zogenaamde 'ontwikkelings [Hades]' om dit te maken vervolg waar niemand om vroeg Er zit geen Michael Douglas in en regisseur Paul Verhoeven en scenarioschrijver Joe Eszterhas hebben zich afgemeld. Alleen Sharon Stone is terug, en ze doet meer dan een rok dragen zonder, eh ... nou, weet je nog.
Het is alsof iemand naar het origineel heeft gekeken Basisinstinct en dacht: 'Dit is veel te subtiel. Hoe zit het met het wegwerken van alle slimme dialogen, en iedereen is de hele tijd naakt en er zijn nodeloze orgieën, en het maakt de eerste Basisinstinct voel me ongeveer net zo schandalig als De Muppet-film
2007: Norbit
Er is iets speciaals voor nodig voor een komedie om niet alleen agressief onaardig te zijn, maar om het publiek een vaag depressief en moedeloos gevoel te geven over de mensheid. De normaal hilarische Eddie Murphy maakt een film met dikke grappen van muur tot muur en slaagt erin zo overweldigend aanstootgevend te zijn dat Murphy won drie verschillende Slechtste acteur Razzie-awards, voor de drie vreselijke personages die hij in de film speelde. Er gingen geruchten dat Norbit was zo verschrikkelijk verschrikkelijk, het saboteerde Murphy's kansen om een Oscar voor te winnen Droomvrouwen Het rare is, zoals samenzweringstheorieën gaan, het is niet zo ongelooflijk.
2008: De liefdesgoeroe
Het is de 'komedie' die de carrière van Mike Myers vernietigde of hem ervan overtuigde zich terug te trekken uit de showbusiness. Wat er ook gebeurde, het was de laatste keer dat Myers in een speelfilm verscheen (behalve dat hij de stem deed voor een Shrek vervolg), en tien jaar later is de natie nog steeds zo emotioneel getekend dat zijn aanwezigheid niet wordt gemist.
De New York Times vatte het het beste samen en omschreef de film als 'ronduit antifunny, een ervaring waarbij je je afvraagt of je ooit weer zult lachen'. Het strekt hem echter tot eer dat Myers er in ieder geval gevoel voor humor over heeft. Terwijl Dr. Evil spelen in een aflevering van 2014 van Saturday Night Live , stelde hij aan de Sony-studio, die onlangs door Noord-Korea was gehackt, voor dat als ze 'echt een bom in een theater willen stoppen, doe wat ik deed. Zet in De liefdesgoeroe
2009: Transformers: Revenge of the Fallen
Een vervolg dat de theorie test: als we alles GROTER, LANGER en LUIDER maken, zal misschien niemand merken hoe erg het stinkt. Ja, sorry, dat hebben we gemerkt. Gerangschikt door Comcast als het 4e slechtste vervolg aller tijden en de 25e slechtste film ooit gemaakt door Empire, deze CGI-zware aanval op de zintuigen is manier te lang (een duizelingwekkende 149 minuten) en kosten manier te veel geld ($ 200 miljoen? Voor een film over buitenaardse robots? Kom op!).
De enige positieve kant, volgens Roger Ebert, is dat ooit deze door Michael Bay geregisseerde farce 'zal worden bestudeerd in filmlessen en vertoond zal worden op cultfilmfestivals. Het zal achteraf gezien worden als het einde van een tijdperk. Er zullen natuurlijk nog veel meer actie-epen op basis van CGI zijn, maar nooit meer zo'n opgeblazen, buitensporig, onbegrijpelijk, lang of duur verhaal. '
2010: De laatste Airbender
M. Night Shyamalan staat niet echt bekend om zijn subtiele films, maar dit sci-fi monster met een groot budget is zo overdadig en overdreven dat het soms aanvoelt als een erg dure grap. Waar te beginnen met zijn afschuwelijkheid? Het script is onsamenhangend en verwarrend - het heeft iets te maken met mensen die elk van de vier elementen, lucht, water, aarde en vuur, beheersen - en het spel is ronduit houterig.
De speciale effecten komen veel te sterk over, met 3D toegevoegd als een bijzaak laat in de productie, waardoor alles er donker en onscherp uitziet, of, zoals Roger Ebert opmerkte, 'alsof het is gefilmd met een vuil vel over de lens.'
En dan is er de controverse over het besluit van Shyamalan om blanke acteurs te casten om Aziatische personages te spelen - een site genaamd Racebending.com boycotte de film voordat deze zelfs in première ging. Shyamalan blijft trots op zijn ramp en klaagde ooit dat critici hem of zijn 'Europese gevoeligheid' gewoon niet 'snappen'.
2011: Jack en Jill
Adam Sandler heeft veel verschrikkelijke films gemaakt, dus het zegt echt iets om deze stinker te noemen als niet alleen zijn ergste, maar een kanshebber voor een van de meest gruwelijke, onaangename komedies ooit toegewijd aan celluloid. Adam Sandler heeft twee hoofdrollen, als een reclameman genaamd Jack en zijn irritante zus genaamd Jill. Als je denkt dat deze film lang niet zo verschrikkelijk kan zijn als het uitgangspunt, denk dan nog eens goed na. Het won maar liefst tien Razzie Awards in elke categorie, waarbij Adam Sandler beide slechtste acteur won en Actrice en kloppen Battlefield Earth voor de meeste Razzies gegeven aan één vreselijke, vreselijke film.
2012: Slagschip
Wat we alleen kunnen aannemen, was dat Hollywood toegaf dat ze officieel geen ideeën meer hadden heeft een actiefilm gemaakt op basis van een Hasbro-bordspel Niet iets voor de hand liggend als Clue of Monopoly, die in ieder geval een beetje op een complot lijken. Nee, ze baseerden een film op Battleship, een langzaam bewegend spel van zeegevechtsstrategieën waarin de verliezer roept: 'Je hebt mijn slagschip tot zinken gebracht!'
Ze voegden een plot over buitenaardse wezens toe - wat net zo belachelijk is als Go Fish in een film veranderen en vervolgens een stel geweldige robots toevoegen - en cast popzangeres Rihanna, die haar filmdebuut maakte in dit debacle. Dankzij sprankelende dialogen als 'Tango 1-9, loaded' en 'Box 24. Ready to fire' sleepte de Grammy-winnende artiest haar eerste (en tot dusver enige) Razzie-prijs in de wacht, voor Slechtste Actrice van het jaar.
2013: Movie 43
Riep Richard Roeper Movie 43 als 'the Citizen Kane of awful', wat waarschijnlijk meer krediet is dan dit treinwrak van een film verdient. Het leek alles te hebben - supersterregisseur Peter Farrelly, die hits had met komedies als Er is iets met Mary , en een cast van A-listers zoals Hugh Jackman, Emma Stone, Uma Thurman en Richard Gere. Het was misschien gewoon te ambitieus voor zijn eigen bestwil, met veertien verschillende verhaallijnen en tientallen personages.
Misschien zijn wij het maar, maar we nemen een goed geconstrueerd, enigszins interessant verhaal over veertien bleh degenen. Farrell was niet vriendelijk tegen de negatieve recensies - waarvan er een zich afvroeg of de cast was gechanteerd om in de film te spelen vanwege compromitterende foto's of ontvoerde kinderen - en hij viel de critici op Twitter aan en herinnerde hen eraan dat ze 'daar altijd over klagen Hollywood geeft je nooit nieuwe dingen, en als je het eenmaal hebt, klap je eruit. ' Om Shakespeare te parafraseren: 'Mij dunkt dat de beschaamde regisseur te veel protesteert.'
2014: achtergelaten
Het is alsof iemand tegen Nicolas Cage zei: 'Je hebt echt stinkers gemaakt, maar in ieder geval niets over een christelijke apocalyps die probeert een mainstream actiefilm te zijn met veel ineenkrimpen waardige oudtestamentische moraal,' en toen zei Cage: 'Houd mijn bier vast.' De film was zo slecht dat zelfs christelijke filmcritici hem hebben gefilmd , waarbij iemand het een 'onwetend stuk afval noemt dat gemakkelijk een van de slechtste films van 2014 is, zo niet aller tijden'. Daar kunnen we alleen maar amen aan toevoegen.
2015: Entourage
In een jaar dat het ons gaf Vijftig tinten grijs en Pixels , een film waarin een gigantische Pac-Man New York aanvalt, zou je aannemen dat de concurrentie om de slechtste film van 2015 hevig zou zijn. Niet echt. Entourage , een volstrekt onnodige heropleving van de HBO-serie op groot scherm over een rijke en beroemde broer en zijn bro-vrienden, is zo aanmatigend en zelfvoldaan, zo zeker van zijn niet-bestaande slimheid, dat je elke persoon die meedeed, een klap wilt geven.
De recensies waren in ieder geval vermakelijk. Het werd het 'filmequivalent van dad bod' genoemd en vergeleken met een dronken maar enthousiaste puppy. Een criticus, om echt naar huis te rijden hoe walgelijk hij was door de film, beweerde dat De menselijke duizendpoot , een horrorfilm waarin slachtoffers worden verminkt door een gekke chirurg, was 'gevoeliger afgestemd op kwesties van genderpolitiek (dan Entourage En het had betere grappen. ' Au!
2016: Alice Through The Looking Glass
Godzijdank heeft Lewis Carroll dit nooit meegemaakt angstaanjagende bewerking van zijn klassieke roman We zijn grote Tim Burton-fans, maar iemand moet de groene schermen en CGI afleggen en onthouden hoe je weer een verhaal met acteurs kunt vertellen. We zullen misschien nooit herstellen van het onevenredig grote hoofd van Helena Bonham Carter, en wat dan ook gekke dans Johnny Depp deed, dat zal nu onze dromen voor eeuwig blijven achtervolgen.
2017: De Emoji-film
Het is een film over emoji's. Ernstig. Sir Patrick Stewart, een voormalig Shakespeariaans opgeleide acteur met meerdere prestigieuze prijzen, speelt een Poop-emoji. Wijs erop dat de film won Worst Picture , Regisseur, scenario en schermcombinatie (voor 'elke twee onaangename emoji's') bij de Golden Raspberry Awards 2017 zou gewoon overbodig zijn. Het is een film… over emoji's Oh, en als je merkt dat je het ongeluk hebt deze travestie te moeten doorstaan, kun je jezelf het beste vertrouwd maken met de 25 geheime tweede betekenissen van deze populaire emoji's.
Om meer verbazingwekkende geheimen te ontdekken over het leven van je beste leven, Klik hier om u aan te melden voor onze GRATIS dagelijkse nieuwsbrief!
