Ik heb mezelf nooit gezien als het soort persoon dat een open relatie zou kunnen hebben.
De manier waarop ik liefheb is altijd hartstochtelijk en allesverslindend geweest - ik geef mezelf volledig over aan iemand en ik verwacht hetzelfde van hen. Als ik iemand leuk vind, kan ik het niet verdragen om zelfs maar te overwegen met iemand anders naar bed te gaan, en ontdekken dat mijn partner niet hetzelfde voelt, is in het verleden gruwelijk geweest.
De mannen met wie ik uitging, waren dat niet valsspelers , maar ze hielden ervan om met andere vrouwen te flirten, wat betekent dat een groot deel van mijn romantische geschiedenis om 3 uur 's nachts verwoed door sms-berichten scrolde. Het vinden van een waarin ze een andere vrouw' prachtig 'noemden deed mijn hart in mijn maag zinken Door te flirten met iemand die er beter uitzag dan ik, voelde ik me als een oude zak aardappelen. Het was voor mij nooit genoeg om mooi en geliefd te zijn. Ik moest de meest mooi en de meest geliefd. Ik moest de enige zijn.
Dus toen Sam - een man met wie ik meer dan een jaar geleden bevriend was - me ronduit vertelde dat hij in een open huwelijk en zou graag een 'affaire' met mij hebben, ik lachte en wees hem af.
Ik voelde me zeker tot Sam aangetrokken, maar ik wist dat ik het niet aankon om iemands echtgenoot te delen. Toch woonden we dicht bij elkaar, dus we begonnen af te spreken op bankjes in het park en lange gesprekken te voeren over de complexiteit van liefde en huwelijk Naarmate mijn interesse in hem groeide, groeide ook mijn intriges in de regeling die hij had voorgesteld.
Ik begon een boek te lezen met de naam Onwaar door cultureel antropoloog Woensdag Martin dat daagt het lang gekoesterde geloof uit dat we van nature allemaal monogaam zijn. Martin stelt dat, in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, vrouwen vaak iets krijgen verveeld met monogamie zelfs sneller dan mannen.
Ik merkte dat ik gefascineerd was door het idee dat niet-monogamie zou eerder bevrijdend dan zielvernietigend kunnen zijn. Toen ik nadacht over hoe ik me voelde als ik jaloers werd, realiseerde ik me dat het veel meer voortkwam uit onzekerheid dan uit liefde. Als ik niet had opgevat dat het flirten van een vriend iets over mij of onze relatie betekende, zou er niets zijn geweest jaloers over.
Shutterstock
is het mogelijk om een fotografisch geheugen te ontwikkelen?
Ik besloot een gesprek te voeren met een vriend van mij die was geweest polyamoreus jarenlang, iets waar ik lang moeite voor had gehad om het te begrijpen. 'Als je alle zekerheid van een relatie wilt en het plezier wilt hebben om met wie je maar wilt naar bed te gaan, lijkt het alsof je je cake probeert te eten en die ook op te eten', zei ik tegen hem. 'Je kunt niet gewoon doen wat je wilt zonder rekening te houden met hoe het de persoon van wie je houdt pijn zal doen.'
'Het doel is niet om te doen wat je wilt,' zei hij. 'Met mijn ex-vriendin sliep ik niet eens met andere vrouwen omdat ik er geen tijd voor had, maar zij wel en dat vond ik prima. Omdat het doel is om onvoorwaardelijke liefde te hebben, om op een plek te komen waar je zo onzelfzuchtig van iemand houdt dat je reactie op het feit dat hij bij iemand anders is, is om gelukkig voor hem te zijn in plaats van jaloers. '
'Dat is interessant,' dacht ik. Ik had nooit nagedacht over het idee dat polyamoreus zijn zelf zou kunnen zijn minder in tegenstelling tot sel vis.
Op een nacht, kort daarna, was de maag van mijn hond van streek en hij maakte me midden in de nacht vier keer wakker en smeekte om naar buiten te gaan. Achteraf besefte ik tot mijn verbazing dat ik helemaal niet boos op hem was geweest omdat hij me midden in de polaire draaikolk naar buiten had laten gaan - het enige waar ik om gaf, was dat hij in orde was. 'Huh,' dacht ik, 'ik weet niet of ik ooit eerder zo'n liefde heb meegemaakt. Ik kan geen enkel geval bedenken waarin ik de behoeften van iemand anders boven de mijne stel. '
Ik vroeg me af of dat, op een rare manier, het soort onzelfzuchtige liefde was waar mijn vriend het over had. En ik vroeg me af of ik dat kon vertalen naar mijn andere - lees: menselijke - relaties. Zou ik zoveel kunnen geven als ik doe zonder te eisen dat de ander precies hetzelfde deed? Kan ik rekening houden met de gevoelens van iemand anders zonder ze meteen over mij te vertellen? Zou ik van iemand kunnen houden, gewoon om van hem te houden?
Een paar weken later ging ik terug naar Sam en vertelde hem dat ik bereid was het te proberen - met één voorwaarde: 'Ik wil de toestemming van je vrouw en ik wil het van haar horen', zei ik. 'Oké,' antwoordde hij luchtig.
Hij nam me meteen mee naar zijn appartement. Toen zijn vrouw opendeed, stelde hij me voor als 'de vrouw over wie hij haar had verteld'. Ze bood me wat aan wijn We zaten een tijdje over politiek te praten, maar toen zij en ik alleen samen waren, moest ik haar vragen: 'Hoe gaat het hiermee?'
'Lieverd,' antwoordde ze glimlachend en nam nog een slok wijn, 'als je 30 jaar getrouwd bent, zul je het begrijpen.' Voor haar, inzet van Sam ging niet over het niet slapen met andere mensen - niet meer. Het ging erom dat hij een goede vader voor hun kinderen was, naar huis kwam wanneer hij zei dat hij dat zou doen, en niet te vergeten onderweg melk op te halen - waar hij blijkbaar allemaal erg goed in was.
Toen ik opstond om te vertrekken, vertelde Sam haar dat hij me naar huis zou brengen. 'Nee, nee, dat hoef je niet te doen - het is maar een paar straten verderop,' sputterde ik, in paniek dat het haar van streek zou maken, ondanks wat ze eerder zei. Ze legde haar hand op mijn schouder en keek me recht in de ogen. 'Laat hem je naar huis brengen,' zei ze. Toen keek ze hem aan en zei: 'En haast je niet terug.'
Shutterstock
Sinds die avond heb ik besloten om in het team van Sam's vrouw te komen. Ik zou haar niet als een concurrent behandelen. Ik zou op geen enkele manier proberen hem van haar af te pakken. Ik zou haar de controle geven en ook rekening houden met haar gevoelens.
wat zijn leuke dingen om tegen je vriendje te zeggen
Sam en ik zien elkaar nu een paar maanden en tot nu toe is het de gezondste relatie Ik ben er ooit geweest. Hij is aardig, genereus, betrouwbaar en attent - en hij moedigt me echt aan om andere mannen te zien, omdat we allebei weten dat het huwelijk niet op de agenda staat en hij niet tijd.'
Ik ben altijd verrast door hoe fijn ik het vind dat hij plannen moet annuleren omdat er iets met zijn dochter is bedacht, of door het feit dat hij niet kan blijven omdat hij naar huis moet om haar in bed te stoppen. Ik respecteer dat zijn prioriteit bij zijn gezin ligt, en het voelt niet alsof het op wat voor manier dan ook vermindert hoe hij over mij denkt.
Op een avond kwam Sam laat langs en begon te klagen wat een zeur zijn vrouw was en wat een opluchting was het mij te zien. Ik sloot hem onmiddellijk af. 'Ik ben niet de persoon naar wie je gaat klagen over je vrouw,' zei ik. 'Het interesseert me niet dat je mij met haar vergelijkt. Als jij en ik drie decennia getrouwd waren, weet ik zeker dat we elkaar ook zouden irriteren. Ze laat je eigenlijk met iemand anders slapen en daar zou je dankbaar voor moeten zijn. '
Ik kon de woorden die uit mijn mond kwamen niet geloven, maar ik had besloten hoe ik deze regeling zou aanpakken en ik voelde me trots dat ik me eraan hield. Omdat het hebben van een relatie voor mij niet alleen gaat over het vinden van de 'juiste' persoon, gaat het erom de persoon te zijn die ik in die relatie wil zijn.
bloed in ei voorteken
De vrouw van Sam heeft gezegd dat onze 'affaire' een positieve invloed heeft gehad op hun huwelijk. Blijkbaar is hij altijd in een goed humeur en voelt ze zich gewaardeerd op een manier die ze voorheen niet deed. Volgens haar kan je man dat zijn trouw en je kunt je onzichtbaar voelen, en hij kan ontrouw zijn en je kunt je gezien voelen.
Shutterstock
Ik kan niet beloven wat de toekomst voor mij en Sam in petto heeft. Misschien valt het hele ding uit elkaar of wordt het lelijk. Maar op dit moment heb ik het gevoel dat een van de redenen waarom het werkt, is dat het open is in elke betekenis van het woord. Iedereen is redelijk openhartig en eerlijk over hoe ze het vinden dat het bedriegen is, maar dat is het niet bedrog
Als ik met mijn vrienden praat wiens huwelijk door affaires uit elkaar viel, zeggen ze altijd: 'Het is niet het bedrog dat me dwarszit, het is de leugen.' Wat ze keer op keer herhalen, is: 'Ik dacht echt niet dat hij / zij het soort persoon was dat dat zou doen.' De seks is echt niet het probleem dat hen achtervolgt, het gevoel dat de persoon op wie ze verliefd waren in wezen een illusie was.
Ik geloof nog steeds dat ik absoluut woedend zou zijn als ik me zou inzetten voor iemand die niet vertelde dat ze een andere relatie hadden - of erger nog, getrouwd. Maar dat zou niet vanwege de seks zijn, maar vanwege het bedrog.
Vrienden die op de hoogte zijn van mijn huidige situatie, vragen me vaak of ik me zorgen maak dat ik uiteindelijk 'meer' wil. Eerlijk gezegd denk ik van niet, want een van de dingen die ik me over mezelf realiseerde, is dat ik relaties aanga voor intensiteit, niet voor een lang leven, dus ik ben heel blij met de wetenschap dat dit een tijdelijke aangelegenheid is.
Mensen zijn ook benieuwd of ik denk dat het hebben van een open relatie 'de juiste keuze' is. En ze zijn geschokt om te horen dat dat naar mijn mening niet zo is. Polyamorie en monogamie beide hebben hun voor- en nadelen. Ik denk gewoon dat elke soort relatie kan werken, zolang je maar eerlijk bent tegen jezelf en anderen over wie je werkelijk bent.
En voor meer verhalen over relaties in de eerste persoon, ga naar Mijn echtgenoot heeft bedrogen. Hier is waarom ik niet wegging
Om meer verbazingwekkende geheimen te ontdekken over het leven van je beste leven, Klik hier om ons te volgen op Instagram!
