Als 42-jarige maagd word ik vaak gevraagd hoe het leven is zonder seks Mijn antwoord is meestal: 'Vraag een willekeurig stel dat is geweest 20 jaar getrouwd En als je je afvroeg: nee, je verliest het niet als je het niet gebruikt. Ik kan iedereen zeker verzekeren dat je mannelijke delen er niet af zullen vallen als je besluit te wachten.
Het is niet moeilijk voor mij grap over mijn onthouding, omdat ik me erg op mijn gemak voel bij mijn beslissing om uit te stellen tot het huwelijk voor seks, een keuze die ik maakte toen ik jong was op basis van mijn religieuze opvoeding Ik ben opgegroeid met het bezoeken van verschillende christelijke kerken van verschillende denominaties, maar hun boodschap was altijd dezelfde: als het om seks gaat, is het het beste om te wachten.
Dus dat is precies wat ik heb gedaan. Natuurlijk maagd zijn in de veertig is niet altijd gemakkelijk. Ik ben onderworpen aan talloze grappen en onbeschofte opmerkingen van mensen die mijn levenskeuze gewoon niet lijken te begrijpen en er zijn zeker dagen dat ik alleen voelen
Toen er een artikel over mijn maagdelijkheid werd gepost LADBible in 2018 begon ik de commentaren te lezen, maar moest uiteindelijk de browser sluiten. Ik veroordeel niemand op hun keuzes, en vind niet dat ik vanwege de mijne veroordeeld, beschaamd of onder druk moet worden gezet.
Shutterstock
Ik kan echter de goedhartige ribben van vrienden en familie accepteren, die allemaal mijn beslissing accepteren. (Hoewel de ribbels in de loop van de jaren zijn afgenomen - na deze tijd worden de grappen muf.) En voor het grootste deel kan ik de wreedheid van anderen aan, vooral nadat ik de pesten Ik heb doorstaan tijdens mijn jonge jaren.
Als iemand die opgroeide in een naburige boerengemeenschap en naar school verhuisde in de tweede klas, werd ik aanvankelijk geplaagd door de stadskinderen omdat ze een bril droegen, niet de nieuwste kledingstijlen hadden, en uiteindelijk vanwege mijn slimme mond toen ik besloot op te staan voor mezelf. De meeste dagen van de middelbare school tot de 10e klas werd ik in elkaar geslagen.
Als er toen meisjes waren die me leuk vonden, zouden ze zeker geen vriendschap met me sluiten en het risico lopen zelf gepest te worden. Zelfs mijn mannelijke klasgenoten zouden niet echt met mij omgaan. Ik werd altijd als laatste uitgekozen in de gymles - of helemaal niet, wat vreemd genoeg de leraren lieten glijden - en ik had altijd een hekel aan opdrachten waarbij we verondersteld werden met z'n tweeën te werken, omdat ik wist dat ik een vreemde eend in de bijt zou zijn, tenzij de leraar het dwong iemand om met mij samen te werken. Maar deze uitsluiting heeft me alleen maar onafhankelijker en zelfvoorzienend gemaakt - en eerlijk gezegd denk ik dat ik er beter aan toe ben.
Als tweedejaars op de middelbare school besloot ik over te schakelen van een openbare school naar een christelijke school buiten de stad. Ik was in die jaren erg actief in de kerk - en de combinatie van mijn religieuze leringen en de deugd dat ik constant bezig was, hield elke seksuele drang op afstand.
Shutterstock
Dan, in plaats van verder te gaan college of universiteit, ging ik meteen na de middelbare school naar het personeelsbestand, zwoegen in de callcenter-industrie Ik werd ook geplaagd op het werk, maar op een goedmoedige manier, aangezien de meeste werknemers daar veel ouder waren dan ik. Als je de frisse tiener bent die met voornamelijk vrouwen van 20 en 30 jaar ouder dan jij werkt, is het te verwachten dat ze commentaar zullen geven op je jeugd en relatieve onervarenheid. Normaal gesproken was het een vrij drukke omgeving, maar tijdens de langzame tijden konden we praten over ons leven en onze gezinnen. Hoewel mijn collega's wisten dat ik vrijgezel was en waarschijnlijk een maagd, had ik nooit het gevoel dat ze ervoor op me neerkeken.
Uiteindelijk vond ik mezelf in een baan waar ik van hield, waarbij ik hulp bij pech onderweg aannam. ik begroef mezelf in mijn werk , zoveel mogelijk overuren maken tot ik 18 maanden later werd ontslagen toen het traag werd. Het lukte me meteen om werk te vinden bij een ander callcenter, maar de sfeer daar was heel anders. Het werk was stressvol en hoewel ik een paar kennissen maakte, waren er geen waarmee ik buiten het werk omging.
Ik raakte niet veel diepgaande gesprekken met mijn collega's omdat er niet veel tijd was om tussen de gesprekken door te praten. Ik weet zeker dat iedereen wist dat ik dat was single , maar - met uitzondering van een vrouw die wat te sterk naar mijn zin overkwam - had ik niet veel nauwe banden met de meerderheid van de mensen die daar werkten.
Acht jaar na die baan maakten complicaties van LASIK-chirurgie een einde aan mijn carrière en dwongen me tot een arbeidsongeschiktheidsuitkering. Het eerste jaar was een ruwe aanpassingsperiode. Ik heb zeker een aanzienlijke hoeveelheid tijd en geld doorgebracht in de plaatselijke bar en een weinig vriendschappen , maar niets meer dan dat.
Ik begon ook met het managen van jeugdsportteams, wat ik de afgelopen 12 seizoenen ben blijven doen, en daaruit ontwikkelde ik ook een interesse in amateurfotografie. In zekere zin verlicht het de druk kinderen hebben van mezelf omdat ik kan genieten van de geweldige dingen die ik heb met ze met weinig van de verantwoordelijkheden die ermee gepaard gaan.
Shutterstock
Ondanks wat mensen vaak aannemen, naarmate ik ouder ben, celibatair blijven is niet moeilijker geworden. De samenleving hecht tegenwoordig zo weinig waarde aan seks, gebruikt het constant om ons handelswaar te verkopen of maakt er een handelswaar op zich van, wat mijn beslissing alleen maar bevestigt. Dat wil niet zeggen dat ik niet geïnteresseerd ben in seks, ik wil gewoon weten dat het in de juiste situatie is als ik dat wel doe.
Ik heb gekeken apps zoals Bumble en Tinder van tijd tot tijd, maar naast de nepprofielen en veiligheidsproblemen die inherent zijn aan het online ontmoeten van vreemden, merk ik dat de meeste gebruikers van deze services alleen geïnteresseerd zijn in een snelle aansluiting , dus ik heb eigenlijk nooit Geregeld om te ontmoeten In feite heb ik zelden de moed verzameld om zelfs maar met vrouwen te matchen. De enige keer dat ik echt naar deze apps kijk, is wanneer we weg zijn naar hockeytoernooien, wanneer de kans om elkaar te ontmoeten in de eerste plaats buitengewoon onwaarschijnlijk is. Ik denk dat je het zelfsabotage zou kunnen noemen of een teken dat ik er misschien niet echt klaar voor ben een relatie aangaan nog.
Dus zit de kuisheidsgordel stevig op zijn plaats? De tijd zal het leren. Ik heb zeker nagedacht of ik ooit kinderen zou willen, maar voorlopig zal ik wachten tot de juiste persoon langskomt. Als er niets gebeurt, heb ik vrede in de wetenschap dat ik mijn beste leven leid. En voor meer informatie over het single leven na 40, hier zijn 40 dingen die niemand je vertelt over vrijgezel zijn boven de 40
Om meer verbazingwekkende geheimen te ontdekken over het leven van je beste leven, Klik hier om ons te volgen op Instagram!
