Koppels zijn geweest de knoop leggen sinds mensenheugenis. Maar bruiloften zijn op een aantal behoorlijk belangrijke manieren veranderd sinds die vroege wandelingen door het gangpad. In het oude Griekenland en het oude Rome bijvoorbeeld huwelijksfeesten duurde vaak meerdere dagen. En in de middeleeuwen droegen bruiden boeketten van bloemen en kruiden om hun eigen lichaamsgeur te verdoezelen. Zelfs in de afgelopen 50 jaar heeft Amerika een behoorlijke verschuiving gezien in huwelijksnormen en tradities, van het bescheiden huwelijk thuis naar het exorbitante wereld van cateraars en gehuurde balzalen. Dus, wat anders bruiloft tradities zijn we in het verleden vertrokken? Blijf lezen om te ontdekken hoe bruiloften 50 jaar geleden echt waren.
In de eerste helft van de 20e eeuw vonden huwelijksrecepties voornamelijk plaats in kerken.
Alamy Stock Photo. Gado Images / Alamy Stock Photo
Met religie zo alomtegenwoordig in de jaren 40 en 50, waren kerken de uitgaansgelegenheden voor de era's bruiloften
Tegen het einde van de jaren veertig, 'the etiquette gebonden Een formele bruiloft in een religieuze setting was het brood en de boter van de bruiloftsindustrie ', legt uit Vicki Howard in haar boek Brides, Inc: American Weddings and the Business of Tradition Dergelijke religieuze riten 'waren over het algemeen uitgebreid en formeel, waarbij een groter aantal gasten, bedienden en cadeaus
Maar sommige gezinnen hielden hun huwelijksfeest thuis.
'Smaak, religieuze achtergrond, en misschien wel beperkte financiën leidde tot de aanhoudende populariteit van de thuisreceptie, en in sommige gevallen zelfs de thuisceremonie, 'zei Howard.
Immers, as Tweede Wereldoorlog woedde in de eerste helft van de jaren veertig, mensen hadden weinig geld te besteden aan voedsel en benodigdheden, laat staan over-the-top huwelijksfeesten.
9 kopjes toekomst
In de jaren vijftig werden bruiloften opnieuw extravagant.
AF-archief / Alamy Stock Photo
Toen de Tweede Wereldoorlog eindigde en de economie in de jaren vijftig weer normaal werd, aanstaande bruiden - en hun gezinnen - waren meer dan bereid om een aardige cent te betalen voor de perfecte bruiloft ontvangst.
'Nu de wereld weer veilig was, werd de extravagante bruiloft herboren, nog meer gestimuleerd door een bloeiende economie en veel al te- in aanmerking komende vrijgezellen op zoek om te settelen, 'merkte op Elizabeth Shimer in The Wedding Gown Book Grace Kelly's het veel gevierde huwelijk met de Prins van Monaco droeg bij aan de huwelijkse ijver. … De glorie van bruiloften werd niet alleen in de pers gevierd, maar ook in de films , vooral in films als Vader van de bruid [in 1950]. '
Maar halverwege de jaren zestig en zeventig weerspiegelden veel bruiloften de tegencultuurbeweging.
De terugval tegen sociale normen die kenmerkend waren voor de hippiebeweging van de jaren zestig betekende dat bruiloften tegen het einde van het decennium veel minder traditioneel waren.
'Met het verzet tegen de oorlog in Vietnam ontstond een tegencultuur die meer geïnteresseerd was in katoenen boerenjurken en paisley-hoofdbanden dan in franjes en kant,' legde Shimer uit. 'Veel stellen verhuisden zelfs van de kerken en kathedralen naar de korenvelden en stranden om hun huwelijksknoop te knopen. ' Zelfs beroemdheden en politieke figuren gedurende deze tijd, zoals Hillary Rodham Clinton , boden adieu aan hoge hakken en met stroken jurken en het omhelzen van blote voeten en ingetogen ceremonies.
En meer bruiden begonnen de traditionele bruidsjurk en sluier af te wijzen.
Buiten-Beeld / Alamy Stock Photo
In de jaren '60 werden 'de koninklijke witte jurk en sluier' net als traditionele locaties en ceremonies opzij gegooid als stijlverslaggever Ruth La Ferla uitgelegd in de New York Times
Er liepen minder lange witte jurken door het gangpad, maar in plaats daarvan kozen bruiden ervoor trouwjurken die korter, dikker en mooier waren. Sommigen, zoals de hier afgebeelde vrouw, durfden zelfs een broek te dragen. 'Deze bloeit, zeer geschikt voor de met bloemen bezaaide weiden waar zo velen hun geloften spraken, bleven de indie-toetsstenen voor bruiden gedurende de jaren zeventig en hebben tot op de dag van vandaag hun eigenzinnige stempel op bruiloften gedrukt ', schreef La Ferla.
De witte bruidsjurk ging echter niet helemaal weg.
In een bepaalde subgroep van de samenleving - in het bijzonder onder de middenklasse - in de voorsteden - traditioneel Bruidsjurken bleef populair in de jaren '60 en '70.
'In 1968 kwam het merendeel van 1,5 miljoen eerst huwelijken werden gevierd met 'de traditionele lange witte of ivoren jurk met sleep en sluier, het kostuum dat zij, of hun moeders, jarenlang hadden gedroomd om te dragen' ', schreef Howard. De bruidskledingindustrie zag zelfs een omzetstijging van 15 tot 20 procent van 1968 tot 1969, 'ondanks de retoriek over het einde van de traditie', merkte Howard op.
Je trouwjurk verhuren was uitgesloten.
Shutterstock
Tegenwoordig zijn diensten zoals Magnolia lenen en Huur de landingsbaan maak het gemakkelijk geld besparen op je grote dag door een trouwjurk te huren. En hoewel huurjurken 50 jaar geleden bestonden, werd het niet kopen van je trouwjurk als iets van een beschouwd mode faux pas , vooral in de midden- en hogere klassen.
'Met de opkomst van de bruiloftsindustrie kreeg de eens gedragen jurk een speciale, rituele betekenis', legt Howard uit. 'Slechts één dag gedragen door één persoon, het behield de individualiteit van de bruid. Het huren van een jurk die waarschijnlijk al vele malen eerder was gedragen, ondermijnde dit rituele betekenis
Maar mannen huurden vrijwel altijd hun smoking.
Hoewel van vrouwen die 50 jaar geleden trouwden werd verwacht dat ze hun bruidsjurken kochten, werden mannen aan een andere - en veel kosteneffectiever -standaard. 'Het was acceptabel dat een bruidegom huurde, maar de bruid niet,' zei Howard. 'Bruidegoms die werden gehuurd om te voorkomen dat ze geld uitgeven aan iets dat ze' misschien nooit meer zouden gebruiken '.' De verhuur van formele kleding was zo groot voor mannen dat het alleen al in 1979 $ 400 miljoen opbracht.
De ouders van de bruid altijd betaald.
als jij had een dochter Zo'n 50 jaar geleden moest je eigenlijk al beginnen met sparen voor haar huwelijk zodra ze geboren was. 'Het was typerend voor de ouders van de bruid om het grootste deel van de rekening te betalen', zoals Marilyn Coleman Lawrence H. Ganong , en Kelly Warzinik uitgelegd in hun boek Gezinsleven in het 20e-eeuwse Amerika
Ouders van dochters trouwen eind jaren '80 en '90 zorgde echter voor enige financiële verlichting. Tegen het einde van de 20e eeuw 'werd het steeds gebruikelijker ... dat de bruid en bruidegom op zijn minst een deel van de huwelijkskosten betaalden', merkten ze op.
Bruidstaarten waren meestal gelaagd, wit en bedekt met een beeldje.
Trinity Mirror / Mirrorpix / Alamy Voorraadfoto
Hoewel bruidstaarten in de jaren '60 en '70 waanzinnig overdreven waren, waren ze behoorlijk voorspelbaar qua uiterlijk. Bij de meeste huwelijksrecepties serveerden koppels een torenhoge witte taart met meerdere niveaus - zoals die bij Jermaine Jackson's huwelijk met zijn ex-vrouw Hazel Gordy in 1973, hier afgebeeld.
De cake werd vaak bedekt met bruid- en bruidegomfiguurtjes en traditioneel bedekt met koninklijk glazuur, dankzij de stabiliteit.
Bruidsmeisjes 50 jaar geleden waren moeilijk te missen in hun felgekleurde jurken.
'Tegen het begin van de jaren '70 bracht de mod-scene levendige kleuren naar het huwelijksfeest, en het was niet ongewoon om dames in limoengroen, felroze en citroengeel door het gangpad te zien lopen ', schreef Shimer. Net als dagelijks gebruik gedurende deze tijd met gedurfde tinten en torenhoge schoenen, bruiloft boetieks waren eveneens vol kleurrijke jurken en platforms.
Budgetten - en jurken - waren groot in de jaren '80.
ZUMA Press, Inc./Alamy Stock Photo
Bruiloften in de jaren tachtig waren in lijn met de rest van de ' tijdperk van overmaat Ze hielden niets vast - en we bedoelen niets -terug. Tussen de gezwollen jurken met ballonmouwen en de dure, overdreven feesten, bruiloften in de jaren 80 gingen net zo goed over optica als de vakbond zelf.
De jaren tachtig meest opvallende bruiloft was dat van prinses Diana en Prins Charles , en het was een goed voorbeeld van deze weelderige trends. 'Ondanks dat ze nog maar 19 was, was Diana getooid met de meest volwassen rijkdom, waaronder antiek kant, strikken, pailletten en duizenden parels - een stijl die zelfs in Midden-Amerika zeker tien jaar lang bruiloften beïnvloedde', schreef Shimer.
'Natuurlijke buitenomgevingen' waren populaire huwelijksreisbestemmingen.
Alamy
'In het begin van de 20e eeuw sloten paren uit de middenklasse zich aan bij hun tegenhangers uit de hogere klasse huwelijksreizen ,' volgens Gezinsleven in het 20e-eeuwse Amerika
Pas in de jaren negentig werden Europese uitjes en andere 'verre bestemmingen' populair. Het boek merkt het grootste deel van de eeuw op: ' natuurlijke buitenomgevingen waren meestal de meest populaire huwelijksreislocaties, inclusief bestemmingen als Niagara Falls en de Pocono Mountains. ' En als u op zoek bent naar een eigen vakantie, bekijk deze dan eens 50 bestemmingen die zo magisch zijn dat je niet zult geloven dat ze in de VS zijn
Om meer verbazingwekkende geheimen te ontdekken over het leven van je beste leven, Klik hier om ons te volgen op Instagram!
