40 VERBLUFFENDE PSYCHOLOGISCHE FEITEN DIE ALLES VERKLAREN

De menselijke psyche is oneindig complex, wat betekent dat er elke dag nieuw onderzoek uitkomt dat helpt te verhelderen waarom we waren zoals we zijn. En hoewel sommige psychologische onderzoeken ons vrij banale psychologische feiten opleveren (bijvoorbeeld een Studie aan de Universiteit van Rochester bevestigde dat - maak je er klaar voor - mensen gelukkiger zijn in het weekend), anderen zijn echt verhelderend.

Hierin hebben we de psychologie afgerond feiten die de menselijke natuur verklaren - en misschien wat licht werpen op enkele van de patronen die u bij uzelf en anderen opmerkt. Van waarom je denkt eten smaakt beter wanneer iemand anders erachter komt waarom je altijd menselijke gezichten in levenloze objecten ziet, zijn dit de verbluffende psychologische feiten die alles verklaren.

Als we een plan B hebben, zal ons plan A minder waarschijnlijk werken.

Af en toe doet het pijn om voorbereid te zijn. In een reeks experimenten van de Universiteit van Pennsylvania , ontdekten onderzoekers dat wanneer vrijwilligers nadachten over een back-upplan voordat ze aan een taak begonnen, ze het slechter deden dan degenen die niet over een plan B hadden nagedacht.Bovendien, toen ze beseften dat ze opties hadden, daalde hun motivatie om de eerste keer te slagen. . De onderzoekers benadrukken dat vooruitdenken een goed idee is, maar misschien heb je meer succes als je die plannen vaag houdt.

Angst kan goed aanvoelen - als we niet echt in gevaar zijn.

Niet iedereen houdt van enge films, maar voor de mensen die dat wel doen, zijn er een paar theorieën waarom - de belangrijkste komt neer op hormonen. Wanneer je kijkt naar een enge film of als je door een spookhuis loopt, krijg je alle adrenaline, endorfine en dopamine van een vecht-of-vluchtreactie, maar hoe bang je je ook voelt, je brein herkent dat je niet echt in gevaar bent - dus dat snap je natuurlijk hoog zonder het risico.

Door een geeuw te 'vangen', kunnen we een band opbouwen.

Waarom ga je gapen als iemand anders dat doet, ook al ben je niet moe? Er zijn een paar theorieën over waarom geeuwen is besmettelijk , maar een van de belangrijkste is dat het empathie toont. Mensen die minder geneigd zijn empathie te tonen - zoals peuters die het nog niet hebben geleerd of jonge mensen met autisme - zullen ook minder snel geeuwen als reactie op dat van iemand anders.

We geven meer om één persoon dan om enorme tragedies.

In een andere Studie aan de Universiteit van Pennsylvania , de ene groep hoorde over een klein meisje dat van de honger stierf, een andere hoorde over miljoenen die van honger stierven, en een derde hoorde over beide situaties. Mensen schonken meer dan twee keer zoveel geld als ze over het kleine meisje hoorden dan bij het horen van de statistieken - en zelfs de groep die haar verhaal in de context van de grotere tragedie had gehoord, schonk minder. Psychologen denken dat we bedraad zijn help de persoon voor ons , maar als het probleem te groot aanvoelt, denken we dat ons kleine deel niet veel doet.

Begin en einde zijn gemakkelijker te onthouden dan middeltjes.

Wanneer mensen wordt gevraagd items uit een lijst terug te roepen, zullen ze waarschijnlijk vanaf het einde aan dingen denken, of vanaf het allereerste begin, vonden een studie gepubliceerd in Frontiers of Human Neuroscience Het midden raakt verward, wat ook kan spelen in de reden waarom je je baas herinnert die haar presentatie afrondde, maar niet zozeer over het midden.

Er zijn vijf positieve dingen nodig om op te wegen tegen één negatief ding.

Onze hersenen hebben iets een 'negativiteitsbias' genoemd dat maakt ons onthoud slecht nieuws meer dan goed , daarom vergeet je snel dat je collega je presentatie complimenteerde, maar blijf je stilstaan bij het feit dat een kind bij de bushalte je schoenen heeft beledigd. Om ons evenwichtig te voelen, hebben we in ons leven ten minste een portie van vijf tegen één van goed tot slecht nodig.

Voedsel smaakt beter als iemand anders het maakt.

Heb je je ooit afgevraagd waarom die sandwich van de afhaalrestaurant verderop in de straat beter smaakt dan degene die je thuis maakt, zelfs als je dezelfde ingrediënten gebruikt? Een studie gepubliceerd in het tijdschrift Wetenschap ontdekte dat wanneer je voor jezelf een maaltijd klaarmaakt, je er zo lang omheen bent dat het minder opwindend aanvoelt tegen de tijd dat je er echt in graaft - en dat, vervolgens, je plezier vermindert.

We weten liever dat er iets ergs komt dan dat we niet weten wat we kunnen verwachten.

Onderzoekers die hun werk in het tijdschrift hebben gepubliceerd Natuur hebben geconstateerd dat het minder stressvol is om te weten dat er iets negatiefs gaat gebeuren (er is bijvoorbeeld geen kans dat we op tijd bij een vergadering komen) dan wanneer we niet weten hoe de dingen zullen verlopen (we kunnen bijvoorbeeld op tijd zijn) ten slotte). Dat komt omdat het deel van onze hersenen dat gevolgen voorspelt - of het nu goed of slecht is - het meest actief is als het niet weet wat het kan verwachten. Als gas geven ons helpt het verkeer te verslaan, zullen we die stress doorstaan in plaats van te accepteren dat we mij met een fatsoenlijk excuus als (niet als) we te laat zijn

We proberen altijd een gunst te bewijzen.

Het zijn niet alleen goede manieren - de 'regel van wederkerigheid' suggereert dat we zijn geprogrammeerd iemand willen helpen die ons heeft geholpen. Het is waarschijnlijk ontstaan omdat mensen elkaar moeten helpen om de samenleving soepel te laten werken. Winkels (en sommige frenemies) gebruiken dit graag tegen je door freebies aan te bieden in de hoop dat je wat geld uitgeeft.

Als een regel te streng lijkt, willen we er meer overtreden.

Psychologen hebben een fenomeen bestudeerd reactantie genoemd: wanneer mensen merken dat bepaalde vrijheden worden weggenomen, overtreden ze niet alleen die regel, maar breken ze zelfs nog meer dan ze anders zouden hebben gedaan in een poging om hun vrijheid terug te krijgen. Dit zou een van de beste psychologische feiten kunnen zijn om uit te leggen waarom een tiener die zijn telefoon niet kan gebruiken in de klas kauwgom kauwt terwijl hij heimelijk een sms stuurt.

Ons favoriete onderwerp zijn wij.

Geef je in zichzelf gekeerde broer niet de schuld dat hij over zichzelf praat - het is gewoon de manier waarop zijn hersenen zijn bedraad. De beloningscentra van onze hersenen lichten meer op als we het over onszelf hebben dan wanneer we het over andere mensen hebben, volgens een studie van Harvard

Er is een reden waarom we leuke dingen willen persen.

'Het is zo schattig, ik wilde het gewoon knuffelen tot het knalt!' Dat wordt schattigheidsagressie genoemd, en mensen die dat voelen, willen die schattige puppy niet echt verpletteren. Onderzoek gepubliceerd in Grenzen in gedragsneurowetenschappen ontdekte dat wanneer we ons overweldigd voelen door positieve emoties - zoals we doen wanneer we naar een onmogelijk schattig babydier kijken - een klein beetje agressie ons helpt die high in evenwicht te brengen.

Onze hersenen proberen saaie toespraken interessanter te maken.

Universiteit van Glasgow onderzoekers ontdekten dat op dezelfde manier waarop we stemmen in ons hoofd horen als we hardop voorlezen, 'praten' onze hersenen ook over saaie toespraken. Als iemand monotoon spreekt, maken we het onbewust levendiger in ons hoofd.

Sommige mensen vinden het leuk om boosheid bij anderen te zien.

In een Studie aan de Universiteit van Michigan , mensen met een hoog testosterongehalte herinnerden zich informatie beter wanneer deze gepaard ging met een boos gezicht dan een neutraal gezicht of geen gezicht, wat aangeeft dat ze de boze schittering lonend vonden. De onderzoekers zeiden dat het zou kunnen betekenen dat bepaalde mensen het leuk vinden om iemand anders naar hen te laten kijken - zolang de flits van woede niet lang genoeg duurt om een bedreiging te zijn - en dat zou de reden kunnen zijn waarom die man op kantoor dat niet loslaat stomme grap op jouw kosten.

We twijfelen automatisch aan onszelf als andere mensen het niet eens zijn.

In een beroemd experiment uit de jaren 50, studenten werd gevraagd erop te wijzen welke van de drie regels was even lang als een vierde. Toen ze anderen (die aan het experiment meededen) een antwoord hoorden kiezen dat duidelijk verkeerd was, volgden de deelnemers hun voorbeeld en gaven hetzelfde verkeerde antwoord.

ogen te dicht bij elkaar wat betekent het?

We zijn niet zo goed in multitasken als we denken.

Onderzoek gepubliceerd in het Journal of Experimental Psychology laat zien dat zelfs als u denkt dat u twee dingen tegelijk doet, u in feite snel tussen de twee taken schakelt: u concentreert zich nog steeds op één tegelijk. Geen wonder dat het zo moeilijk is om naar je partner te luisteren terwijl je door Instagram scrolt.

We zijn ervan overtuigd dat de toekomst er rooskleurig uitziet.

Het maakt niet uit of je het leuk vindt waar je nu bent of niet - de meesten van ons hebben een 'optimistische vooringenomenheid' die ons ervan overtuigt dat de toekomst beter zal zijn dan het heden, zo blijkt uit onderzoek in Huidige biologie We gaan ervan uit dat we opstaan in onze carrières, nooit scheiden, kleine engeltjes van kinderen grootbrengen , en leef tot een rijpe ouderdom. Die zijn misschien niet allemaal voor iedereen realistisch, maar dromen kan geen kwaad.

We geloven (onbedoeld) wat we willen geloven.

Mensen zijn ergens het slachtoffer van genaamd bevestiging vooringenomenheid : de neiging om feiten te interpreteren op een manier die bevestigt wat we al geloven. Dus hoeveel feiten je ook naar je oom werpt terwijl je probeert zijn politieke meningen te beïnvloeden, de kans is groot dat hij niet toegeeft. Het is een van de psychologische feiten die je gewoon moet accepteren dat je niet kunt veranderen.

Onze hersenen willen dat we lui zijn.

In evolutionair opzicht is het besparen van energie een goede zaak - toen voedsel schaars was, moesten onze voorouders nog overal op voorbereid zijn. Helaas voor iedereen die op hun gewicht let, geldt dat vandaag nog steeds. Een kleine studie gepubliceerd in Huidige biologie ontdekte dat vrijwilligers bij het lopen op een loopband automatisch hun manier van lopen zouden aanpassen om minder calorieën te verbranden.

Eenzaam zijn is slecht voor onze gezondheid.

Onderzoekers ontdekten dat hoe minder vrienden een persoon heeft, hoe hoger het bloedstollende eiwit fibrinogeen is. De effect was zo sterk dat het hebben van 15 vrienden in plaats van 25 net zo erg was als roken.

Je bent geprogrammeerd om van de muziek te houden waar je op de middelbare school het meest naar hebt geluisterd.

De muziek die we leuk vinden, geeft ons een dosis dopamine en andere feel-good chemicaliën, en dat is nog sterker als we jong zijn, omdat onze hersenen zich ontwikkelen. Vanaf ongeveer 12 tot 22 jaar voelt alles belangrijker aan, dus we hebben de neiging om die jaren het meest te benadrukken en vast te houden aan die muzikale herinneringen.

'Onderzoekers hebben bewijs gevonden dat suggereert dat onze hersenen ons sterker binden aan de muziek die we als tieners hoorden dan alles wat we als volwassenen horen - een connectie die niet verzwakt naarmate we ouder worden', schrijft Mark Joseph Stern voor Leisteen

Herinneringen lijken meer op in elkaar geknipte afbeeldingen dan op nauwkeurige momentopnames.

Zelfs mensen met de beste herinneringen ter wereld kunnen 'valse herinneringen' hebben. De hersenen onthouden over het algemeen de kern van wat er gebeurt, en vullen vervolgens de rest in - soms onnauwkeurig - wat verklaart waarom je erop staat dat je vrouw zes jaar geleden bij je was op een feestje, ook al is ze onvermurwbaar van niet.

Er is een reden dat bepaalde kleurencombinaties slecht zijn voor uw ogen.

Als je helder blauw en rood naast elkaar ziet, je brein denkt het rood is dichterbij dan het blauw, waardoor je praktisch scheel kijkt. Hetzelfde geldt voor andere combinaties, zoals rood en groen.

Door informatie in hapklare stukjes te stoppen, kunnen we eraan denken.

Uw korte-termijngeheugen kan alleen maar volhouden zo veel informatie tegelijk (tenzij u een van de eenvoudige manieren om uw geheugen te verbeteren ), daarom gebruik je 'chunking' om lange getallen te onthouden. Als u bijvoorbeeld dit nummer probeert te onthouden: 90655372, dacht u waarschijnlijk natuurlijk zoiets als 906-553-72.

Je onthoudt dingen beter als je erop bent getest.

Sorry, kinderen! Een van de nuttigste psychologische feiten is dat testen echt werkt. Een studie gepubliceerd in het tijdschrift Psychologische wetenschap ontdekte dat mensen eerder informatie in hun langetermijngeheugen opslaan als ze op de informatie zijn getest (hoe meer, hoe beter) dan wanneer ze alleen maar studeren en het niet meteen hoeven te onthouden.

Te veel keuze kan verlammend werken.

De hele 'paradox of choice'-theorie is bekritiseerd door onderzoekers die zeggen dat het niet in studies is aangetoond, maar er zijn aanwijzingen dat onze hersenen de voorkeur geven aan een paar opties boven een ton. Bij singles op speeddating-evenementen ontmoette meer mensen en die mensen hadden meer diversiteit in factoren zoals leeftijd en beroep, de deelnemers kozen minder mogelijke datums.

Als je het gevoel hebt dat je iets tekort komt (zoals geld), ben je er geobsedeerd door.

Psychologen hebben dat gevonden de hersenen zijn gevoelig voor schaarste - het gevoel dat je iets mist dat je nodig hebt. Wanneer boeren bijvoorbeeld een goede cashflow hebben, zijn ze over het algemeen betere planners dan wanneer ze weinig geld hebben, blijkt uit een studie. Als u zich niet goed voelt, heeft u misschien meer herinneringen nodig om rekeningen te betalen of klusjes te doen, omdat uw geest het te druk heeft om te onthouden.

We blijven dingen geloven, zelfs als we weten dat ze het bij het verkeerde eind hebben.

Onderzoekers in één Wetenschap studie voedde vrijwilligers met valse informatie, en een week later onthulde dat de feiten niet echt waar waren. Hoewel de vrijwilligers (nu) de waarheid kenden, toonden fMRI-scans aan dat ze de verkeerde informatie nog steeds ongeveer de helft van de tijd geloofden. Het is een van de psychologische feiten om te weten dat dat zou kunnen je slimmer maken

We zoeken naar menselijke gezichten, zelfs in levenloze objecten.

De meesten van ons hebben Jezus niet met een toastje gezien, maar we hebben allemaal wel eens cartooneske gezichten gezien die vanuit levenloze voorwerpen naar ons staarden. Dat heet pareidolie, en wetenschappers denken het komt door het feit dat het herkennen van gezichten zo belangrijk is voor het sociale leven dat onze hersenen er liever een vinden waar er geen is, dan een echt gezicht te missen.

We zullen altijd, altijd, altijd een probleem vinden.

Heb je je ooit afgevraagd waarom wanneer het ene probleem is opgelost, een ander in de plaats komt? Het is niet zo dat de wereld tegen je is, maar je brein kan dat in zekere zin wel zijn. Onderzoekers vroegen vrijwilligers om bedreigend ogende mensen te onderscheiden van computergegenereerde gezichten. 'Omdat we mensen in de loop van de tijd steeds minder bedreigende gezichten lieten zien, ontdekten we dat ze hun definitie van‘ bedreigend ’uitbreidden met een breder scala aan gezichten,' schrijft onderzoeker David Levari, PhD 'Met andere woorden, toen ze geen bedreigende gezichten meer konden vinden, begonnen ze bedreigende gezichten te noemen die ze vroeger onschadelijk noemden.'

We verdraaien de feiten liever dan onze opvattingen over mensen te veranderen.

Mensen haten ' cognitieve dissonantie ”: Wanneer een feit iets tegenspreekt dat wij geloven. Dat is de reden waarom wanneer we horen dat een geliefde iets verkeerds of vuilnis heeft gedaan, we ondermijnen hoe erg het echt was, of we tegen onszelf zeggen dat de wetenschap overdrijft wanneer een studie ons vertelt dat we echt meer moeten bewegen.

Mensen voldoen aan onze hoge verwachtingen (en stijgen niet als we lage verwachtingen hebben).

Je hebt misschien eerder gehoord van het Pygmalion-effect - in feite doen we het goed als andere mensen denken dat we dat zullen doen, en we doen het niet goed als mensen verwachten dat we falen. Het idee kwam van een beroemdheid Studie uit de jaren 60 waarin onderzoekers leraren vertelden dat bepaalde studenten (willekeurig gekozen) een hoog potentieel hadden op basis van IQ-tests. Die studenten bleken inderdaad hoge prestaties te leveren, dankzij de verwachtingen van hun leraren in hen.

Sociale media zijn psychologisch ontworpen om verslavend te zijn.

Zeg tegen jezelf dat je gewoon snel je Facebook-meldingen wilt controleren en 15 minuten later nog steeds aan het scrollen bent? Je bent niet alleen. Een deel daarvan heeft te maken met oneindig scrollen: wanneer je op de site kunt blijven zonder echt te reageren en te klikken, krijgen je hersenen die 'stop'-aanwijzing niet.

We kunnen onszelf ervan overtuigen dat een saaie taak leuk was als we niet werden beloond.

Hier is nog een geweldig voorbeeld van cognitieve dissonantie: vrijwilligers in één Psychologie van leren en motivatie studie deed een saaie taak en werd vervolgens $ 1 of $ 20 betaald om iemand ervan te overtuigen dat het eigenlijk best interessant was. Degenen die $ 20 kregen, wisten waarom ze hadden gelogen (ze kregen een behoorlijke beloning) en vonden het nog steeds saai, maar degenen die alleen een dollar hadden gekregen, overtuigden zichzelf er echt van dat het echt leuk was, omdat hun hersens dat niet deden hebben een goede reden om te denken dat ze hebben gelogen.

Macht zorgt ervoor dat mensen minder om anderen geven.

U heeft waarschijnlijk wel eens gehoord van het beroemde Stanford-gevangenisexperiment. (Opfrissing: studenten werden willekeurig toegewezen als gevangene of bewaker in een nepgevangenis, en de 'bewakers' begonnen de 'gevangenen' lastig te vallen. Het werd zo erg dat de twee weken durend experiment werd na zes dagen geannuleerd.). Dat is nogal extreem, maar latere studies hebben aangetoond dat wanneer mensen het gevoel hebben dat ze een machtspositie hebben, ze erger worden in het beoordelen van iemands gevoelens op basis van hun gezichtsuitdrukkingen, wat duidt op een verlies van empathie.

Voor onze voorouders waren suiker en vet goede dingen.

Waarom, oh waarom, moet cake beter smaken dan groenten? Nou, want zo waren we klaar voor miljoenen jaren. Voor onze voorouders betekende het snel energie halen uit suiker en het vervolgens opslaan als vet, of het eten van veel vet om ons lichaam en onze hersenen van brandstof te voorzien op de lange termijn meer energie. Maar nu suikerachtig, vet voedsel gemakkelijk (een beetje te gemakkelijk) te eten en te veel is, is ons lichaam nog steeds klaar om dat vet op te slaan - ook al hebben we het niet nodig.

Ons brein vindt deadlines op de lange termijn niet zo belangrijk.

Vrijwel iedereen heeft het wel eens uitgesteld, ook al weten we logischerwijs dat het logischer zou zijn om een sprong op onze belastingen te maken dan om Netflix in te schakelen. We geven de voorkeur aan dringende, onbelangrijke taken omdat we weten dat we ze kunnen voltooien. Er is bewijs ook dat wanneer we de deadline zien opdoemen in termen van dagen, in plaats van maanden of jaren, omdat we ons meer verbonden voelen met het dagelijks verstrijken van de tijd.

We versoepelen onze moraal als een autoriteit ons dat zegt.

Het is een van de oudste psychologische feiten in de boeken: in de jaren zestig was Yale-psycholoog Stanley Milgram berucht voerde een experiment uit waarvan hij dacht dat het zou bewijzen dat Amerikanen geen immorele bevelen zouden accepteren zoals de nazi's hadden gedaan. Voor een 'leertaak' werd vrijwilligers verteld om schokken toe te dienen aan een 'leerling' (een acteur, weinig bekend bij de echte vrijwilligers) als ze een verkeerd antwoord kregen. Tot Milgram's schrik bleven de deelnemers schokken toedienen, zelfs als de leerling het uitschreeuwde van de pijn.

Met geld kan geluk worden gekocht, maar alleen tot een bepaald punt.

Onderzoek toont aan dat mensen in termen van inkomen een 'verzadigingspunt' hebben waar geluk piekt en meer verdienen je niet echt gelukkiger maakt. Verschillende onderzoeken hebben verschillende hoeveelheden voorgesteld ( een studie uit 2010 zei $ 75.000 , maar een enquête uit 2018 zei $ 105.000), maar het punt is hetzelfde: constant streven naar meer, meer, meer zal je niet per se goed doen.

Het is niet alleen hoeveel geld we verdienen, het is ook hoe we het uitgeven.

Zelfs als u niet uw gelukkigste inkomen hebt bereikt, kan uw geld nog steeds uw geluk bepalen. U heeft er waarschijnlijk al van gehoord onderzoek dat aantoont we zijn meer tevreden als we geld uitgeven aan ervaringen (een lekkere maaltijd of kaartjes voor het theater) dan aan bezittingen, omdat het ons helpt te socialiseren en ons levendiger te voelen. Maar een andere studie gepubliceerd in Wetenschap vond een andere strategie om geld op de meest bevredigende manier te gebruiken: uitgeven aan andere mensen in plaats van aan onszelf.